آیا بلاک چین، می‌تواند صنعت بیمه را دگرگون کند؟

شرکت‌های برتر بیمه دنیا و نیز استارتاپ‌های این حوزه می‌کوشند از راه‌حل‌های مبتنی بر بلاک چین به منظور جلوگیری از بروز تقلب، رهگیری بهتر مدارک پزشکی و موارد دیگری که همگی به افزایش بهره‌وری الگوهای کنونی می‌انجامد استفاده کنند.

بیمه پدیده‌ی جدیدی نیست و چندین قرن است که در جامعه بشری وجود دارد. حدود هزار سال پیش، تاجران چینی که از طریق دریا کالاها را حمل می‌کردند، صندوقی مشترک داشتند و هر یک مبلغی را به آن اختصاص می‌دادند. به این ترتیب در صورت واژگون شدن کشتی یکی از آنها و از دست رفتن سرمایه‌اش، این صندوق به جبران خسارت وارده می‌پرداخت.

فناوری طی یک دهه گذشته بسیاری از صنایع را متحول ساخته است. با این وجود، صنعت چندین تریلیون دلاری بیمه هنوز هم اسیر برخی الگوهای سنتی خود است.

علیرغم رشد پدیده‌هایی نظیر کارگزاران آنلاین بیمه، باز هم بسیاری از مشتریان ترجیح می‌دهند به صورت تلفنی از نمایندگان یک شرکت بیمه، بیمه‌نامه بخرند. هنوز هم فرایند تکمیل بسیاری از بیمه‌نامه‌ها به صورت دستی انجام می‌شود و این بدان معناست که فرایند ادعای خسارت و پرداخت آن می‌تواند خطاهایی در خود داشته باشد. به همین دلیل است که این فرایند همچنان نیازمند نظارت انسانی است. لزوم نظارت دقیق انسانی، سبب پیچیدگی فرایند بیمه می‌شود و همه گروه‌های ذینفع یعنی مشتریان، کارگزاران، شرکت‌های بیمه‌گر و شرکت‌های بیمه‌گر اتکایی را درگیر خود می‌کند. نتیجه‌ی این پیچیدگی نیز چیزی جز افزایش ریسک نیست.

هر یک از مراحل این فرایند می‌تواند خطاهای خاص خودش را داشته باشد. گم شدن اطلاعات، تفسیر نادرست بندهای بیمه‌نامه و طولانی‌ شدن فرایند حل اختلاف از جمله مشکلاتی هستند که در این فرایند روی می‌دهد.

بلاک چین: راه‌حل رمزنگاری‌شده برای ثبت عمومی داده‌ها

فناوری بلاک چین سروصدای زیادی در یکی دو سال اخیر به پا کرده است و به نظر می‌رسد برخی گفته‌ها درباره‌ی آن چندان درست نباشد. با این وجود تردیدی نیست که یکی از اصلی‌ترین حوزه‌هایی که بلاک چین می‌تواند تحولی اساسی در آن پدید آورد، صنعت بیمه است. این صنعت به خاطر نیاز به هماهنگی و همکاری بین واسطه‌های مختلف که هر یک انگیزه‌های خاصی دارند، به شدت به فناوری بلاک چین نیاز دارد.

البته رسیدن به این نقطه ایده‌آل چندان هم کار ساده‌ای نیست. شرکت‌های بیمه و استارتاپ‌هایی که به سراغ فناوری بلاک چین می‌روند باید فکری هم به حال مقررات و موانع قانونی موجود در مسیر بکنند. برخی کارشناسان بر این باورند که موانع موجود به حدی سختگیرانه است که این صنعت حتی هنوز نتوانسته از فناوری ذخیره‌سازی ابری برای امور خود استفاده کند، چه برسد به فناوری بلاک چین که به مراتب جدیدتر و دگرگون‌سازتر به شمار می‌رود.

شاید زود باشد درباره‌ی اینکه آیا بلاک چین می‌تواند موانع حقوقی و قانونی موجود را پشت سر گذاشته و به رویه‌ی جامع در صنعت بیمه تبدیل شود صحبت کنیم. با این حال تردیدی وجود ندارد که این فناوری از قابلیت‌های بسیاری برخوردار است که می‌توانند صنعت بیمه را چابک‌تر و کارآمدتر سازند.

برخی از اصلی‌ترین کاربردهایی که می‌توان برای بلاک چین در صنعت بیمه متصور شد عبارتند از:

۱- شناسایی موارد تقلب و جلوگیری از ریسک: با انتقال ادعاهای درخواست بیمه از سوی مشتریان به یک دفتر کل غیرقابل دستکاری، بلاک چین می‌تواند اصلی‌ترین عواملی را که به تقلب در این صنعت می‌انجامد از میدان به در کند.

۲- بیمه اموال و تلفات: یک دفتر کل توزیع شده و نیز بیمه‌نامه‌هایی که در قالب قراردادهای هوشمند اجرا می‌شوند می‌توانند به بهبود قابل توجه کارایی بیمه اموال و تلفات بیانجامند.

۳- بیمه سلامت: سوابق پزشکی در بلاک چین به شکل رمزنگاری شده نگهداری می‌شود و فعالان بیمه سلامت (نظیر پزشکان و کارگزاران بیمه) به آن دسترسی خواهند داشت. این امر به افزایش تعامل میان این فعالان زیست‌بوم بیمه سلامت می‌انجامد.

۴- بیمه‌گری اتکایی: با تنظیم و عقد قراردادهای بیمه‌گری اتکایی از طریق قراردادهای هوشمند روی بلاک چین، جریان اطلاعات و پرداخت‌ها بین بیمه‌گر و بیمه‌گر اتکایی به شکل بهتری جریان می‌یابد. (بیمه‌گر اتکایی به شرکتی گفته می‌شود که برای کاهش ریسک یک شرکت بیمه در کنار آن قرار گرفته و با دریافت بخشی از حق بیمه، در صورت بروز مشکل، برای جبران خسارت به کمک شرکت بیمه مذکور می‌آید.)

حال به بررسی تک‌تک موارد بالا و تاثیرات مثبت بلاک چین بر آنها می‌پردازیم:

شناسایی موارد تقلب و جلوگیری از ریسک

پیچیدگی‌های موجود در صنعت بیمه در دنیای امروز سبب ایجاد شکافی در شفافیت امور در این حوزه شده که زمینه را برای وقوع انواع تقلب فراهم می‌سازد. ادعاهای بیمه‌‌گذار (مشتری)، بیمه‌گر و بیمه‌گر اتکایی در فرایندی کُند و مبتنی بر کاغذ اجرا می‌شود. همین امر سبب ایجاد فرصتی برای افراد نادرستکار به منظور درخواست خسارت از چند شرکت بیمه‌گر می‌شود. تقلب در صنعت بیمه فقط به این مسئله محدود نمی‌شود و شکل‌های دیگری نیز از آن وجود دارد.

آمارها گویای آن است که فقط در ایالت متحده،‌ تقلب در بیمه (بدون احتساب تقلب در بیمه سلامت) سالانه ۴۰ میلیارد دلار ضرر به همراه دارد. این ضرر فقط به شرکت‌های بیمه وارد نمی‌شود. هر خانواده‌ی آمریکایی نیز هر سال بین ۴۰۰ تا ۷۰۰ دلار به خاطر افزایش نرخ بیمه اختصاصی (که بیمه‌ها برای جلوگیری از خسارت‌های خود اتخاذ می‌کنند) متضرر می‌شود.

فناوری بلاک چین امکان هماهنگی بیشتر بین شرکت‌های بیمه را برای مبارزه با تقلب‌های احتمالی فراهم می‌سازد. شرکت‌های بیمه‌گر می‌توانند سوابق فروش بیمه‌نامه‌های خود را بر روی دفتر کل توزیع شده قرار دهند و به صورت محدود به اسامی بیمه‌گذاران یکدیگر دسترسی یابند. به محض اینکه یکی از بیمه‌گذاران ادعایی مطرح کرد، با بررسی سوابق بیمه‌ای او که بر روی بلاک چین قرار دارد، به راحتی می‌توان هر مورد مشکوک را به سرعت شناسایی کرد. این امر به از بین رفتن احتمال تقلب‌های رایج در صنعت بیمه می‌انجامد.

اکنون شرکت‌های بیمه بر روی شبکه‌های اشتراک داده برای جلوگیری از تقلب سرمایه‌گذاری می‌کنند. پیش‌بینی‌ها حاکی از آن است که زیان این تقلب‌ها در سال ۲۰۲۳ به بیش از ۴۲ میلیارد دلار خواهد رسید. از این داده‌ها می‌توان برای شناسایی الگوهای رایج تقلب استفاده کرد. بااین‌حال، حساسیت به اشتراک‌گذاری اطلاعات بین سازمان‌های مختلف سبب شده این شیوه با مشکلاتی روبرو باشد. برای نمونه، به اشتراک‌گذاری نام، نشانی و تاریخ تولد شخص بیمه‌گذار محدودیت‌هایی دارد.

سیستم کنونی اشتراک‌گذاری اطلاعات برای اینکه به بیشترین بازدهی برسد، نیازمند همکاری گسترده میان شرکت‌های حاضر در این صنعت است. اما فناوری بلاک چین در آغاز کار می‌تواند صرفا ادعاهای دریافتی از سوی مشتریان را بین شرکت‌های بیمه‌گر به اشتراک بگذارد. این کار نه تنها می‌تواند جلوی ادعاهای تکراری را بگیرد، بلکه به شناسایی شکل‌های مختلف تقلب نیز کمک می‌کند.

در مجموع استفاده از بلاک چین برای این کار سه مزیت اصلی با خود به همراه دارد:

۱- از بین رفتن امکان بررسی دوباره‌ی یک ادعا در دو شرکت مختلف بیمه‌گر

۲- جلوگیری از تقلب از طریق ایجاد مدارک دیجیتال

۳- کاهش احتمال فروش بیمه‌نامه‌ از سوی نمایندگی‌های بدون مجوز

کاهش تقلب در بیمه سبب افزایش حاشیه سود شرکت‌های بیمه می‌شود. این امر به نوبه‌ی خود می‌تواند به کاهش هزینه‌ی بیمه برای شهروندان بیانجامد.

برای نمونه، اورلجر (Everledger) از بلاک چین برای ایجاد یک دفتر کل ثبت مالکیت الماس استفاده می‌کند. این شرکت تاکنون توانسته ۱/۶ میلیون قطعه الماس را با استفاده از فناوری بلاک چین به صورت دیجیتال ثبت کند. یک شناسه ویژه به وسیله لیزر در هر الماس قرار داده می‌شود. این شناسه اطلاعاتی نظیر شماره سریال، میزان شفافیت و تراش الماس را در خود دارد. این شناسه سپس بر روی بلاک چین قرار می‌گیرد و غیرقابل تغییر خواهد بود.

حال فرض کنید یک جواهرفروش گزارشی نادرست را مبنی بر سرقت یک قطعه الماس از فروشگاهش اعلام می‌کند و از بیمه طلب خسارت می‌کند. او برای این کار یک سری مدارک مرتبط با این الماس را جعل می‌کند و سعی می‌کند این الماس (که اصلا سرقت نشده) را با هویتی جدید به یک مشتری بفروشد. از آنجا که مشخصات الماس قبلا بر روی بلاک چین اورلجر ثبت شده است، دست این جواهرفروش حقه‌باز رو شده و نه تنها بیمه از ضرر مالی مصون می‌ماند، بلکه می‌تواند علیه این فرد متقلب نیز شکایت کند.

تقلب در بیمه یکی از اصلی‌ترین موانع موجود در این صنعت به شمار می‌رود که سبب افزایش دریافتی از بیمه‌گذاران و نیز پوشش بیمه‌ای نه چندان دلخواه برای آنها می‌شود. به همین دلیل، مبارزه با تقلب یکی از اصلی‌ترین کاربردهای بلاک چین در صنعت بیمه است. بلاک چین امکان بررسی درستی ادعاهای بیمه‌گذاران را فراهم می‌سازد. افزایش سرعت و دقت این فرایند، در نهایت هم به نفع شرکت‌های بیمه و هم به نفع مشتریان آنها تمام می‌شود.

بیمه اموال و تلفات

اصلی‌ترین دشواری در زمینه بیمه اموال و تلفات، جمع‌آوری اطلاعات ضروری به منظور ارزیابی ادعای صورت گرفته از سوی بیمه‌گذار است. امروزه این فرایند با مشکلات زیادی روبروست و خطای زیادی در آن به چشم می‌خورد. بسیاری از اطلاعات به صورت دستی و غیرخودکار در این فرایند جمع‌آوری و ثبت می‌شود و نیاز شدیدی به همکاری بین طرف‌های مختلف وجود دارد.

فناوری بلاک چین می‌تواند به شرکت‌های بیمه امکان رهگیری و مدیریت دیجیتال اموال بیمه‌گذاران را بدهد. به این ترتیب در صورت بروز خسارت، فرایند ادعای خسارت و دریافت آن به صورت کاملا خودکار و از طریق قراردادهای هوشمند به انجام می‌رسد. در این صورت، بیمه‌نامه یک قرارداد خواهد بود که حق بیمه‌ای که بیمه‌گذار می‌پردازد و نیز شرایطی که بیمه‌گر باید خسارتی را پرداخت کند در آن درج شده است. البته شاید تعیین میزان خسارت کار ظریفی باشد که نتوان به صورت کامل به شکل خودکار به انجام رساند. با این وجود، بلاک چین می‌تواند این فرایند را به مراتب کارآمدتر سازد.

برای درک بهتر این مسئله، بیایید مثالی را بررسی کنیم. فرض کنید به تازگی در حال رانندگی با یک خودروی دیگر تصادف کرده‌اید و راننده‌ی مقابل مقصر ماجراست. برای جبران خسارت، باید درخواست خسارت را به شرکت بیمه ارائه دهید. شرکت بیمه باید ادعای شما را مورد ارزیابی قرار دهد و سپس آن را برای شرکت بیمه‌ی راننده‌ی مقابل ارسال کند. این فرایند نیز زمان‌بر است و مراحل متعددی دارد.

به همین دلیل است که بیمه اموال و تلفات یکی از اصلی‌ترین کارکردهای بلاک چین در صنعت بیمه خواهد بود و می‌تواند شیوه مدیریت، رهگیری و بیمه‌ی دارایی‌های ملموس را به کلی متحول سازد.

قراردادهای هوشمند روی بلاک چین می‌تواند قراردادهای کاغذی را به یک سری کد قابل برنامه‌ریزی تبدیل کند. این امر به خودکارسازی فرایند رسیدگی به درخواست‌های جبران خسارت و تعیین نقش برای هر یک از فعالان این زنجیره می‌پردازد. یک قرارداد در واقع یک توافق مبتنی بر کاغذ بین دو یا چند طرف است که اجرای آن بنا بر قانون الزامی است. یک قرارداد هوشمند یک قرارداد بین دو یا چند طرف است که بر روی بلاک چین قرار دارد و اجرای آن به وسیله کدهای دیجیتالی صورت می‌گیرد.

برای مثال، وقتی یک ادعای دریافت خسارت به دست شرکت بیمه‌گر می‌رسد، قرارداد هوشمند می‌تواند به صورت خودکار آن را تأیید کرده و درخواست بررسی درستی ادعا و میزان خسارت را به کارشناس مربوطه ارجاع کند. در بیمه‌های هوایی، قرارداد هوشمند می‌تواند به پایگاه داده‌ی کنترل هوایی متصل شود و در صورت بروز تأخیر یا لغو پرواز، مبلغ خسارت را به ذینفع تعیین شده پرداخت کند.

بیمه الیانز (allianz) به تازگی طرحی را بر بستر بلاک چین هایپر لجر را به صورت ویژه برای بیمه اموال طراحی کرده است. این سامانه هر نوع تمدید، پرداخت حق بیمه و نیز ادعای خسارت را بر روی بلاک چین ثبت می‌کند. به این ترتیب فرایند گردش کار بین طرف‌های مختلف به مراتب ساده‌تر می‌شود. یان کراتیگر (Yann Krattiger) که از مدیران بیمه الیانز است می‌گوید: «پردازش خودکار جایگزین تبادل هزاران ایمیل و انبوهی از فایل‌های داده می‌شود.»

به این ترتیب، بلاک چین می‌تواند موجب افزایش بهره‌وری و کارایی برای شرکت‌های بیمه شود. اما این بهبود فقط برای شرکت‌های بیمه نیست و می‌تواند تجربه‌ی کاربری بهتری را نیز برای مشتریان به همراه آورد. برای نمونه، شرکت «داکوساین» (DocuSign) به تازگی به همراه شرکت «ویزا» (Visa) سامانه‌ای آزمایشی و مبتنی بر بلاک‌ چین را طراحی کرده است که فرایند خرید اقساطی و بیمه خودرو را ساده‌تر می‌سازد. این سامانه بر بلاک چین بیت کوین استوار است. هر نوع تعامل (از انتخاب خودرو گرفته تا انتخاب طرح بیمه و پرداخت هزینه‌ی آن) بر روی بلاک چین ثبت و به‌روزرسانی شده و مورد تأیید قرار می‌گیرد.

یکی دیگر از حوزه‌هایی که ناکارآمدی زیادی در زمینه‌ی رهگیری و پردازش درخواست‌ پوشش هزینه از سوی مشتریان وجود دارد، بیمه سلامت است.

بیمه سلامت

ساختار بیمه سلامت در دنیای امروز مجموعه‌ای بسیار پراکنده و ناکارآمد است که ارائه‌دهندگان خدمات پزشکی، شرکت‌های بیمه و نیز بیماران را در خود دارد. یک بیمار در طول زندگی خود به پزشکان و متخصصان متعددی مراجعه می‌کند. از آنجا که حوزه‌ی سلامت فعالان زیادی را در خود دارد، به‌اشتراک‌گذاری و هماهنگ‌کردن اطلاعات حساس بین این فعالان کار دشواری است. سوابق پزشکی که در اختیار برخی فعالان این حوزه قرار دارد، نمی‌تواند به راحتی در اختیار برخی دیگر از آنها قرار گیرد. همین امر موجب ایجاد سوابق دوگانه و گاه پُراشتباه می‌شود. این امر نه تنها هزینه‌ی زیادی را به نظام سلامت تحمیل می‌کند، بلکه فرایندهایی زاید را در برابر بیماران قرار می‌دهد که موجب هدر رفتن وقت و صرف بی‌دلیل هزینه‌ی اضافی از سوی آنها می‌شود.

سامانه‌ی بلاک چین امن و رمزگذاری شده می‌تواند حریم خصوصی بیماران را حفظ کند و در عین حال، منبعی از داده‌های مربوط به سوابق آنها باشد. این امر به میلیاردها دلار صرفه‌جویی خواهد انجامید.

فرض کنید قصد دارید به خاطر شکستگی پا به یک جراح ارتوپدی مراجعه کنید. برای ارائه تشخیص و درمان مناسب، پزشک باید اطلاعات درستی درباره شکستگی از بیمارستان و نیز اطلاعات تشخیصی را از اولین پزشکی که شما را معاینه کرده دریافت کند. منشی متخصص ارتوپدی باید زمان زیادی را صرف دریافت این اطلاعات کند و با شرکت بیمه نیز هماهنگی‌های لازم را انجام دهد. در حال حاضر، الگوی به‌اشتراک‌گذاری اطلاعات در نظام سلامت بسیار ناکارآمد است. دو دلیل اصلی ناکارآمدی این نظام به شرح زیر است:

اول اینکه زیرساخت‌های مورد نیاز برای ثبت سوابق پزشکی به هیچ وجه به‌روز نیست. با وجود اینکه بازار سوابق الکترونیکی پزشکی بازاری ۲۸ میلیارد دلاری دارد، شرکت‌های بیمه و فعالان نظام سلامت هنوز هم به شیوه‌های سنتی و نه چندان کارآمد ثبت اطلاعات بیمار پایبند هستند. هنوز هم اطلاعات پزشکی به صورت دستی بین بیمارستان‌ها، شرکت‌های بیمه و داروخانه‌ها تبادل می‌شود.

مسئله‌ی دوم نیز قوانین و مقررات بسیار سخت‌گیرانه در زمینه‌ی حریم خصوصی بیماران است که جلوی همکاری نزدیک‌تر نهادها و فعالان نظام سلامت را می‌گیرد. در واقع تلاش برای حفظ حریم خصوصی بیماران سبب افزایش ناکارآمدی و افزایش هزینه‌های تحمیل شده به نظام سلامت شده است.

در این میان، فناوری بلاک چین می‌تواند کفه‌ی این ترازو را بیشتر به نفع بیماران سنگین کند. بلاک چین این امکان را به فعالان نظام سلامت و شرکت‌های بیمه می‌دهد که به جای ذخیره سوابق بیماران در پایگاه‌های داده‌ی مجزا، آن را به صورت رمزنگاری شده بر روی دفتر کل توزیع شده قرار دهند. اطلاعات حساس بیمار بر روی این شبکه قرار نمی‌گیرد و سایر اطلاعات مورد نیاز برای تعامل میان بیمه‌ها، بیمارستان‌ها و پزشکان به شکل کدگذاری‌شده روی بلاک چین قرار می‌گیرد.

هر گاه تغییری بر روی یک سند اعمال می‌شود، این تغییر بر روی دفتر کل توزیع شده نیز اعمال می‌شود. در نتیجه، شرکت‌های بیمه و نیز فعالان حوزه سلامت می‌توانند به آن دسترسی یابند. بلاک چین همچنین امکان دسترسی محدود را نیز فراهم می‌سازد. به این ترتیب امکان جستجوی بدون نام بیمار نیز فراهم می‌شود.

جم هلث (Gem Health) یک شبکه‌ی مبتنی بر بلاک چین اتریوم است که امکان تهیه‌ی انواع برنامه و نیز زیرساخت‌های مرتبط با سلامت را فراهم می‌سازد. بیماران به کمک این شبکه می‌توانند کنترل کاملی بر اطلاعات خود داشته باشند. به این ترتیب فعالان حوزه سلامت و نیز شرکت‌های بیمه می‌توانند اطلاعات فرد بیمار را به شکل آنی مشاهده کنند. این امر به افزایش بهره‌وری در فرایند پرداخت هزینه‌ی درمان از سوی بیمه می‌انجامد. جم هلث قصد دارد با همکاری شرکت فیلیپس یک بلاک چین مجوزدار ایجاد کند که شرکت‌های حوزه‌ی سلامت بتوانند از آن استفاده کنند.

مد رک (MedRec) نیز یک سامانه غیرمتمرکز مدیریت محتوا برای مدارک پزشکی است که توسط مؤسسه فناوری ماساچوست (MIT) راه‌اندازی شده است. این سامانه سوابق پزشکی را روی بلاک چین بایگانی می‌کند. به این ترتیب فعالانی که مجوز دسترسی دارند می‌توانند این سوابق را مشاهده کنند. این سامانه نه تنها حریم خصوصی کاربر را حفظ می‌کند، بلکه امکان بررسی صحت ادعای بیمار نیز وجود دارد. با وجود اینکه مک‌رک هنوز در حد یک پروژه‌ی آزمایشی دانشگاهی است، مدلی ارزشمند برای درک شیوه ارائه مدارک پزشکی به صورت امن بر روی بلاک چین به شمار می‌رود.

باید دقت داشته باشیم که بلاک چین نوش‌داروی همه مشکلات موجود در صنعت بیمه سلامت نیست. شرکت‌های فعال در حوزه‌ی فناوری بلاک چین هنوز راه زیادی در پیش دارند و باید با مشکلات و مقررات دست‌وپاگیر موجود مقابله کنند.

بیمه‌گری اتکایی

کاهش ریسک و پیامدهای ناخوشایند رویدادهای غیرمترقبه (از بلایای طبیعی گرفته تا مشکلات مربوط به سلامتی) اصلی‌ترین دلیل شکل‌گیری بیمه است. بااین‌حال، فعالیت بیمه‌ها نیز در برخی موقعیت‌ها (نظیر بروز بلایای طبیعی گسترده نظیر زلزله‌های سهمگین) می‌تواند بسیار مخاطره‌آمیز باشد. به همین دلیل معمولا هر شرکت بیمه معمولا با یک شرکت بیمه دیگر قراردادی عقد کرده تا ریسک مربوطه تقسیم شود. شرکت بیمه دوم را بیمه‌گر اتکایی می‌نامند. مشکل اینجاست که الگوی کنونی بیمه‌گری اتکایی بسیار ناکارآمد، سنتی و مبتنی بر فرایندهای غیرخودکار است. بیمه اتکایی ممکن است فقط رویدادهای یک بازه‌ی زمانی مشخص و یا یک سری مخاطرات خاص را پوشش دهد.

بیمه‌گران اتکایی با استفاده از داده‌های به‌اشتراک گذاشته شده روی دفتر کل توزیع شده و غیرقابل دستکاری، بهتر می‌توانند سرمایه‌ی خود را مدیریت کنند. در واقع فرایند ارزیابی و بررسی ادعای خسارت به شکلی سریع و بدون نیاز به دخالت شرکت بیمه‌گر اولیه صورت می‌گیرد.

فرایند کنونی بیمه‌گری اتکایی به شدت پیچیده و ناکارآمد است. برای نمونه، مشخص کردن جزئیات قرارداد و امضای آن ممکن است تا ۳ ماه طول بکشد. یک شرکت بیمه معمولا با چند بیمه‌گر اتکایی کار می‌کند و این بدان معناست که اطلاعات باید به شکلی درست بین آنها تبادل شود. همه‌ی اینها سبب افزایش قابل توجه هزینه و زمان مصرفی می‌شود.

بلاک چین می‌تواند با ایجاد زمینه‌ای به منظور تبادل بی‌دردسر اطلاعات میان همه‌ی طرف‌ها، کارایی این فرایند را به‌طور قابل‌توجهی افزایش دهد. اطلاعات دقیق درباره‌ی بیمه‌گذار و خسارت‌های وارده به صورت همزمان در اختیار بیمه‌گر و بیمه‌گر اتکایی قرار می‌گیرد. به این ترتیب نیاز به مکاتبه برای این امر از بین می‌رود.

برخی کارشناسان تخمین می‌زنند بلاک چین بتواند بین ۵ تا ۱۰ میلیارد دلار در هزینه‌های عملیاتی مربوط به بیمه‌گری اتکایی صرفه‌جویی کند. این صرفه‌جویی در نهایت می‌تواند به کاهش حق ‌بیمه بیانجامد.

الیانز یکی از بزرگ‌ترین شرکت‌های بیمه در اروپاست. این شرکت با همکاری یک شرکت دیگر از فناوری بلاک چین برای بیمه‌گری اتکایی از طریق قراردادهای هوشمند در زمان بروز بلایای طبیعی استفاده می‌کند. به این ترتیب ریسک موجود از بیمه‌گر به بیمه‌گر اتکایی انتقال می‌یابد. وقتی یک بلای طبیعی روی می‌دهد، قرارداد هوشمند به صورت خودکار اجرا شده و مبلغ تعیین شده را به بیمه‌گر می‌پردازد.

یک کنسرسیوم دیگر با نام B3i نیز با مشارکت چندین شرکت بزرگ بیمه و بیمه اتکایی شکل گرفته است. این کنسرسیوم مدتی پیش نمونه‌ی آزمایشی یک سامانه‌ی مدیریت قرارداد هوشمند را راه‌اندازی کرد. قرارداد هر یک از شرکت‌های بیمه‌گر اتکایی به صورت یک قرارداد هوشمند بر روی شبکه بلاک چین قرار می‌گیرد. به محض بروز یک رویداد غیرمترقبه (نظیر زلزله یا طوفان) قرارداد مذکور به ارزیابی داده‌های دریافتی پرداخته و هزینه‌ای که هر یک از طرفین باید پرداخت کنند را محاسبه می‌کند.

به سوی صنعت بیمه متکی به بلاک چین

با وجود اینکه فناوری بلاک چین هنوز در مراحل اولیه‌ی خود قرار دارد، کاربردهای جالبی برای آن در صنعت بیمه در نظر گرفته شده است. شرکت‌های بزرگ بیمه نظیر الیانز و نیز استارتاپ‌های نوآور نیز به فکر بهره‌گیری از این توان بالقوه هستند.

البته شاید زمینه برای استفاده گسترده از بلاک چین هنوز به اندازه‌ی کافی آماده نباشد. برای نمونه، هنوز آمادگی ذهنی کافی در میان شرکت‌های بیمه برای پذیرش این فناوری وجود ندارد. همچنین خود فناوری بلاک چین نیز باید توسعه یابد. شبکه‌های عمومی بلاک چین (نظیر اتریوم) که در آن تعداد زیادی کاربر از سراسر دنیا به شبکه دسترسی دارند چندان برای صنعت بیمه کاربرد ندارد و دلیل آن نیز مسائل مربوط به حریم خصوصی و امنیت اطلاعات است. شبکه‌های خصوصی بلاک چین نیز هنوز در مراحل اولیه‌ی شکل‌گیری قرار دارند.

در نهایت اینکه صنعت بیمه انبوهی از قوانین و مقررات را در خود دارد. هدف از این مقررات، کاهش سوء‌استفاده و حفظ حقوق مشتریان است. اما همین چهارچوب‌های حقوقی می‌تواند جلوی فعالیت بلاک چین را بگیرد. به همین دلیل لازم است در برخی از این مقررات بازنگری شود.

منبع: cbinsights

آیا بلاک چین، می‌تواند صنعت بیمه را دگرگون کند؟

بلاک چین و بیمه سلامتبیمهتقلب در بیمهکاربرد بلاک چین در صنعت بیمه

تولید صنعتی و بلاک چین: هنوز زمان تحول فرا نرسیده است

از زمان انقلاب صنعتی در قرن ۱۸ و ۱۹ میلادی، حجم و تقاضای تولید صنعتی به شکل نمایی افزایش یافته است. زنجیره‌های تامین پیچیده‌تر شده‌اند و در عین حال، نیاز به نیروی فیزیکی کارگران در صنعت نیز کاهش یافته است.

علاوه‌برآن، نه تنها به مدیریت زنجیره تامین نیاز داریم، بلکه برون‌سپاری کسب‌وکارها نیز به موضوعی جدی تبدیل شده است. همچنین موضوعاتی نظیر مسئولیت اجتماعیِ شرکت و لزوم حرکت در مسیر توسعه پایدار نیز از دیگر موضوعاتی است که اهمیتی دوچندان یافته‌اند. به همین دلیل، نوآوری و همگامی با تغییرات فناوری یکی از موارد ضروری برای موفقیت در دنیای کسب‌وکار امروزی به شمار می‌رود.

یکی از پیامدهای چنین عدم قطعیتی این است که شرکت‌ها با موجی گسترده از رقبای متنوع روبرو می‌شوند و همین امر آنها را به بازنگری ساختاری که برای اعتمادسازی دارند سوق می‌دهد. رویکردهای کنونی چندان کارآمد نیستند و استفاده از آنها با دردسرهای زیادی روبرو است.

فناوری بلاک چین رویکردی غیرمتمرکز و مبتنی بر اجماع است که می‌تواند درستی ادعاهای هر یک از ذینفعان را مورد اعتبارسنجی قرار دهد. به همین دلیل راه‌حلی نویدبخش به شمار می‌رود. بلاک چینهمچنین می‌تواند به ما برای رسیدن به دنیای عادلانه‌تر کمک کند. البته صاحبان صنایع نمی‌توانند برای رسیدن به این اهداف فقط روی بلاک چین حساب کنند. واقعیت این است که هیچ فناوری در دنیا وجود ندارد که بتواند به تنهایی از پس حل این مشکلات برآید. در مقابل، باید به بررسی دقیق توان بالقوه هر یک از فناوری‌ها پرداخت و ترکیبی منطقی از آنها را مورد استفاده قرار داد.

یک محیط پرچالش

اگر از دیدگاه قرن بیستمی به وضعیت کنونی صنایع بنگریم، وضعیتی روشن و امیدوارکننده را مشاهده خواهیم کرد. رشد جمعیت سبب شده است صنایع به شدت به دنبال افزایش بهره‌وری و سرعت خود باشند. حدود ۲۷ درصد از تولیدکنندگان در سراسر دنیا در پنج سال آینده، هر سال تا ۱۰ درصد درآمد بیشتری کسب خواهند کرد. حدود ۳۰ درصد از تولیدکنندگان نیز انتظار رشد درآمد ۵ تا ۱۰ درصدی دارند. اما این همه‌ی داستان نیست!

واقعیت این است که رشد اقتصادی، مشکلات و دردسرهایی نیز با خود به همراه دارد که کمبود منابع و آسیب به محیط زیست از مهم‌ترین آنها به شمار می‌روند. الزامات مربوط به بهره‌وری نیز از دیگر چالش‌های پیش روی تولیدکنندگان در دنیای امروز است.

شرکت‌ها در حال حاضر به این نتیجه رسیده‌اند که مدیریت زنجیره تامین آنها باید به شکل هوشمندانه هدایت شود تا بتوانند کسب‌وکاری پایدار داشته باشند. زیان‌های ناشی از اتلاف وقت، واسطه‌ها و نیز عدمِ شفافیت از دیگر مواردی است که باید به آن توجه شود. همه‌ی این چالش‌ها را باید در حالی که هر روز بر پیچیدگیِ محیط کسب‌وکار افزوده می‌شود حل کرد.

کسب‌وکارهایی که نتوانند خود را با این وضعیت جدید وفق دهند، مغلوب رقیبانی خواهند شد که از ابزارهای جدید نظیر اینترنت اشیا، داده‌های ماهواره‌ای، شیوه‌های نوین تحلیل و نیز بلاک چین استفاده می‌کنند. این فناوری‌ها نه تنها به افزایش بهره‌وری کمک می‌کنند، بلکه شفافیت را نیز افزایش می‌دهند.

برخی کارشناسان پیش‌بینی می‌کنند که بازار اینترنت اشیا از ۱۵/۴ میلیارد دلار در سال ۲۰۱۵ به ۳۰/۷ میلیارد دلار در سال ۲۰۲۰ و ۷۵/۴ میلیارد دلار در سال ۲۰۲۵ خواهد رسید. مدیریت ناوگان در حمل‌ونقل، کاربردهای امنیتی در نهادهای دولتی، مدیریت انبار و موجودی در خرده‌فروشی‌ها و مدیریت اموال در شرکت‌های تولیدی، برخی از اصلی‌ترین کاربردهای اینترنت اشیا به شمار می‌روند. همه این موارد نیازمند فرآیندهایی به منظور پردازش سریع‌تر و شفاف‌تر تراکنش‌ها در زنجیره تامین هستند.

امروزه شرکت‌های تولیدی سرمایه‌گذاری سنگینی را روی شبکه‌های مورد اعتماد زنجیره تامین به انجام می‌رسانند. برای انتخاب تامین‌کنندگان جدید، وسواس زیادی به خرج داده می‌شود و همه جوانب امور مورد بررسی قرار می‌گیرد. این اقدامات به منظور اطمینا‌ن‌یابی از چابکیِ تامین‌کنندگان در رویارویی با نیازهای متغیر روز، شفافیت در فرآیندهای زنجیره تامین، جلوگیری از تقلب و نیز حفاظت از دارایی‌های ملموس و غیرملموس صورت می‌گیرد. شرکت‌ها در این فرآیند، پیوند خود با سایر ذینفعان در شبکه زنجیره تامین را تقویت کرده و از الگویی متمرکز برای کنترل روند امور استفاده می‌کنند.

این روابط موجب ایجاد امنیت می‌شود. اما این امنیت تا جایی پایدار است که هر یک از طرفین مراقب روند امور باشد. پس این امنیت پایدار نیست و ممکن است با اندکی بی‌دقتی از هم بپاشد. به همین دلیل، نیاز شدیدی به یافتن راه‌حل‌هایی جامع و پایدار برای این مسئله وجود دارد.

فناوری بلاک چین می‌کوشد این مساله را به روشی متفاوت حل کند. در این ساختار نوین، داده‌ها پس از تأیید در شبکه قرار می‌گیرند و به‌این‌ترتیب، طرف‌هایی که اعتماد کمتری به آنها وجود دارد نیز می‌توانند داده‌هایی را به اشتراک بگذارند. بلاک چین طوری طراحی شده است که تراکنش‌ها را برای همیشه در خود ثبت می‌کند. این داده‌ها فقط شامل تراکنش‌های مالی نیستند، یعنی هر نوع تبادل داده‌ای را می‌توان در این شبکه ثبت کرد و اطلاعات ثبت‌شده قابل دستکاری نخواهد بود. این درست نقطه‌ی مقابل مراکز داده متمرکز است که در آن اطلاعات وارد شده را می‌توان دستکاری کرد و تغییر داد.

این طراحی منحصر‌به‌فرد به این معناست که بلاک چین می‌تواند به تقویت اعتماد در سازمان‌ها بیانجامد و موجب افزایش امنیت و اعتماد در سامانه‌ی اطلاعاتی زنجیره تامین شود. بلاک چین راه‌حلی غیرمتمرکز است و چون هیچ یک از ذینفعان کنترلی بر آن ندارند، شفافیت بیشتری نسبت به سامانه‌های کنونی بلاک چین داشته و امکان جریان بهتر اطلاعات را نیز فراهم می‌سازد. تولیدکنندگان و نیز مصرف‌کنندگان می‌توانند محصولات و فرآیندهای انجام شده روی آن را رهگیری کنند. خلاصه اینکه بلاک چین موجب افزایش بهره‌وری و کاهش هزینه‌ها می‌شود.

منافع بلاک چین

یکی از جنبه‌های جالب مدیریت زنجیره تامین مبتنی بر بلاک چین، دفتر کل توزیع شده و غیرقابل دستکاری است که می‌تواند امکان رهگیری محصولات و خدمات را فراهم سازد. داده‌های مربوط به مبدأ مواد اولیه، کشور تولیدکننده، نظارت صورت گرفته، شیوه‌های حمل، مدت حمل و الزامات رعایت شده‌ی زیست‌محیطی همگی از مواردی هستند که ذینفعان زنجیره تامین می‌توانند وارد شبکه کنند و به این ترتیب بر شفافیت زنجیره تامین بیافزایند.

برای درک توان بالقوه‌ی این فناوری فقط یک مورد کاربرد آن را در نظر بگیرید. یکی از مشکلات موجود در اقتصاد جهانی، ارتکاب انواع تقلب است. سازمان همکاری و توسعه اقتصادی (OECD) تخمین می‌زند هر ساله حدود نیم تریلیون دلار محصولات مختلف در دنیا به صورت تقلبی تولید شده یا مورد دستکاری قرار می‌گیرد. فقط در صنعت خودروسازی، تقلب سالیانه موجب ضرر ۱۲ میلیارد دلاری می‌شود که این امر تاثیری منفی بر روی حدود ۲۰۰ هزار شغل دارد. در صنایع دارویی نیز اثرات سوء دارویی هم تا حدی به خاطر انواع محصولات تقلبی صورت می‌گیرد.

مزایای بلاک چین فقط به رهگیری محصولات ختم نمی‌شود. این فناوری می‌تواند به بهبود اتوماسیون در سراسر زنجیره تامین بیانجامد. بلاک چین در واقع موجب خودکارسازی توافق‌ها بین ذینفعان و انجام خودکار تراکنش‌های توافق شده می‌شود. این کار به کمک قراردادهای هوشمند مبتنی بر بلاک چین صورت می‌گیرد. یک قرارداد هوشمند توافق بین طرفین را به صورت کُد درآورده و در صورت تامین مفاد قرارداد، آن را اجرا می‌کند.

قرارداد هوشمند این اطمینان را به طرفین می‌دهد که توافق‌شان بدون صرف زمان و هزینه‌ی اضافی و حضور واسطه به صورت خودکار اجرایی می‌شود. همچنین ازآنجایی‌که قرارداد هوشمند صرفا پس از اجرایی‌شدن الزامات مورد توافق طرفین اجرا می‌شود، ریسک ناشی از سپردن امور به یک واسطه‌ی بیرونی نیز کاهش می‌یابد.

برای نمونه، شرکت دانمارکی مارسک (Maersk) که در زمینه‌ی حمل‌ونقل فعالیت دارد با همکاری آی‌بی‌ام(IBM) دارد به‌صورت آزمایشی از رویکردی مبتنی بر بلاک چین استفاده می‌کند که می‌تواند مدارک مربوط به حمل محموله‌های بزرگ را در یک فایل غیرقابل دستکاری روی شبکه بلاک چین قرار دهد. به محض اینکه تولیدکننده فهرستی از محصولات و یا مواد اولیه‌ای که برای این شرکت حمل‌ونقل فرستاده را روی بلاک چین قرار می‌دهد، این فرآیند آغاز می‌شود. با برداشته شدن گام‌های بعدی در این زنجیره تامین، مدارک موجود روی شبکه بلاک چین نیز به تدریج کامل می‌شود. به این ترتیب، همه‌ی شرکت‌کنندگان در این فرآیند می‌توانند از مدارک ثبت‌شده، شرکتی که آن مدارک را ثبت کرده و نیز زمان ثبت آن آگاه شوند. هیچ یک از طرفین نمی‌تواند محتوای ثبت‌شده را بدون توافق سایر ذینفعان تغییر دهد.

یکی دیگر از مزایای بلاک چین، کمک به کسب‌وکارها برای مدیریت داده‌های ارزشمندشان است. در دنیای امروز که با موج چهارم انقلاب صنعتی روبرو هستیم و داده به معنای واقعی حکم طلا را دارد، نیاز به تبادل اطلاعات به شکل کارآمد و همکارانه به شدت حس می‌شود.

بسیاری از این داده‌ها توسط دستگاه‌های خودکار تولید می‌شوند. به همین دلیل برای اینترنت اشیا ما نیاز به یک «دفتر کل اشیا» (Ledger of Things) داریم تا بتواند داده‌های تبادل‌شده بین دستگاه‌های مختلف را ثبت کند. بهتر بگوییم، به یک بلاک چین نیاز داریم.

هنگامی‌که بتوان اطلاعات را از طریق این سامانه‌ی امن بین ذینفعان مختلف تبادل کرد، شرکت‌های بزرگ می‌توانند با خیالی راحت منابع مالی و نظایر آن را به زنجیره تامین تزریق کنند. این اقدام به تامین‌کنندگان کوچک امکان می‌دهد دیگر با مشکلاتی نظیر کمبود سرمایه‌ی در گردش روبرو نباشند.

بلاک چین امکان تحلیل و پیش‌بینی را نیز فراهم می‌سازد. درواقع شرکت‌ها می‌توانند با کمک این فناوری به جمع‌آوری داده‌ها، مدلسازی از آن، تولید آمار و سپس استفاده از این آمار برای تصمیم‌گیری بهتر استفاده کنند. از آنجا که بلاک چین همه‌ی مراحل یک فرآیند را ثبت می‌کند، می‌تواند مبنای آماری خوبی برای پیش‌بینی رفتار مشتری به منظور کاهش ریسک تعامل با او باشد.

ترکیب بلاک چین با اینترنت اشیا نیز می‌تواند به خودکار شدن هر چه بیشتر تعاملات در زنجیره تامین منجر شود. دستگاه‌های مختلف مورد استفاده در زنجیره تامین می‌توانند کیف پول دیجیتال خود را داشته باشند و البته هر کیف پول مقداری ارز دیجیتال و یا توکن‌های ویژه‌ی آن زنجیره تامین را در خود داشته باشد.

فرض کنید یک دستگاه دارای الگوریتم ویژه‌ی تحلیل آینده است. این الگوریتم پیش‌بینی می‌کند که تا یک زمان مشخص، قطعه‌ای مشخص از دستگاه باید تعویض شود. خودِ دستگاه به صورت اتوماتیک قطعه‌ی مورد نظر را سفارش داده و هزینه‌ی خرید آن را نیز از طریق یک قرارداد هوشمند از پیش تعریف شده با تامین‌کننده‌ی قطعات می‌پردازد. بی‌تردید این فرآیند به صرفه‌جویی قابل‌توجهی در زمان و هزینه‌های مرتبط می‌انجامد.

پذیرش بلاک چین چندان هم ساده نیست

تاکنون بیشتر کاربردهایی که از بلاک چین طراحی‌شده در حد نظریه باقی مانده و هنوز عملی نشده است. باید منتظر بمانیم تا ببینیم آیا فناوری بلاک چین می‌تواند این کارایی‌ها را به همراه آورد یا خیر. همچنین باید منتظر طرح‌های آزمایشی صورت گرفته توسط آی‌بی‌ام، مارسک، جنرال الکتریک و سایر شرکت‌ها باشیم. طرفداران بلاک چین با علاقه‌ی زیاد درباره‌ی توانایی این فناوری برای کاهش هزینه‌ها، افزایش بهره‌وری و کنترل بهتر بر زنجیره تامین صحبت می‌کنند. این فناوری به بهبود ظرفیت همکاری بین ذینفعان تجاری و نیز تمایل آنها برای به اشتراک‌گذاری اطلاعات‌شان منجر می‌شود.

با اینکه کارشناسان مدیریت زنجیره تامین معمولا از پیچیدگی و ناکارآمدی زیاد این زنجیره گلایه دارند، بسیاری از شرکت‌ها وضعیت کنونی را قابل‌قبول می‌دانند و به همین دلیل استقبال چندانی از راه‌حل‌های ارائه‌شده (نظیر بهره‌گیری از فناوری بلاک چین) نمی‌کنند. مشکل اینجاست که جاافتادن یک فناوری فرآیندی پیچیده و زمان‌بر است و اگر یک فناوری تهدیدی برای فرآیندهای کنونی (که شغل و درآمد عده‌ای نیز به آن وابسته است) باشد، پذیرش آن به مراتب دشوارتر خواهد بود.

به همین دلیل، صرف‌نظر از نتایج به‌دست‌آمده توسط طرح‌های آزمایشی انجام شده، باز هم راضی‌کردن شرکت‌ها به استفاده از فناوری بلاک چین آسان نیست. چندین مورد کاربردی را باید در فرآیند گسترش استفاده از این فناوری و ایجاد تحول در فرآیندهای موجود کنونی در نظر گرفت. برای نمونه، بهره‌گیری از فناوری بلاک چین برای محصولات غیرملموس ساده‌تر از محصولات ملموس است. همچنین برای محصولات ملموس، استفاده از این فناوری برای رهگیری مبدأ یک ماده‌ی خاص (نظیر الماس یا ماهی) و مسیری که در زنجیره تامین طی می‌کند، اقدام ساده‌تری به شمار می‌رود. کارشناسان جنرال الکتریک که بر روی طرح‌های آزمایشی بلاک چین کار می‌کنند به این نتیجه رسیدند که زنجیره تامین این شرکت برای دارایی‌های صنعتی (نظیر موتورهای هواپیما و یا توربین بادی) و رهگیری فرآیند تولید و مونتاژ قطعات و در نهایت تولید قطعه‌ی نهایی به مراتب دشوارتر است. با اینکه بلاک چین می‌تواند فرآیند به‌اشتراک‌گذاری اطلاعات میان مجموعه‌ای از فعالان را ساده‌تر سازد، غلبه بر مشکل بی‌اعتمادی در مواردی که ذینفعان زیادی در شبکه وجود دارند در آغاز کار بسیار دشوار است.

همچنین باید به این نکته نیز دقت داشته باشیم که وقتی بلاک چین بر شبکه‌ای شامل چندین کامپیوتر استوار باشد، عملیات پردازش اطلاعات کندتر از مراکز داده متمرکز صورت می‌گیرد. به همین دلیل برخی کارشناسان بر این باورند که داده‌های موجود در دفتر کل توزیع شده باید بر روی یک مرکز داده متمرکز قرار گیرد تا به این ترتیب بتوان کارایی زنجیره تامین را به حداکثر رساند. چنین رویکردی به معنای چشم‌پوشی از تأیید داده‌های وارد شده به شبکه به صورت عمومی و شفافیت موجود در بلاک چین است.

خلاصه اینکه بلاک چین در جاهایی بیشترین مزایا را دارد که کاهش واسطه‌گری، امنیت و نیز ارائه‌ی شواهد مستدل درباره منابع از اهمیت بالایی برخوردار است. در حوزه‌هایی که سرعت نسبت به مسئله‌ی عدم وجود اعتماد به مدیر مرکزداده مهم‌تر است، شاید بلاک چین بهترین راه‌حل نباشد و یا حداقل وضعیت کنونیِ بلاک چین نتواند راه‌حل مناسبی باشد.

البته با پیشرفت‌های صورت گرفته در زمینه‌ی لایه‌های رمزنگاری غیرموجود روی زنجیره‌ی بلاک چین (نظیر شبکه لایتنینگ) می‌توان انتظار افزایش سرعت تراکنش‌ها و نیز کارایی را داشت. همچنین راه‌حل‌های جدید اینترنت اشیا نیز به بهبود امنیت و سرعت ارتباطات بین دستگاه‌های مختلف می‌انجامد. اینها می‌توانند فناوری بلاک چین را کاربردی‌تر سازند. همچنین هر قدر شرکت‌های بزرگِ فناوری اطلاعات نظیر آی‌بی‌ام و مایکروسافت به سمت استفاده از راه‌حل‌های مبتنی بر بلاک چین بروند، این فناوری مقیاس‌پذیرتر شده و ضرورت آن بیشتر نمایان می‌شود.

آینده‌ی بلاک چین

براساس گزارشی که به‌تازگی از سوی تراکتیکا (Tractica) منتشر شد، کاربردهای شرکتی از بلاک چین در جهان در سال ۲۰۱۶ درآمدی ۲/۵ میلیارد دلاری داشت و پیش‌بینی می‌شود این رقم در سال ۲۰۲۵ به ۱۹/۹ میلیارد دلار برسد.

یکی از گزارش‌های مجمع جهانی اقتصاد (World Economic Forum) در سال ۲۰۱۵ به این نکته اشاره داشت که حدود ۱۰ درصد از درآمد ناخالص داخلی به نوعی با فناوری بلاک چین ارتباط خواهد داشت. آیا این پیش‌بینی‌ها بیش‌از‌حد خوش‌بینانه است؟ یا بیش‌از‌حد بدبینانه است؟ واقعیت این است که پاسخ دقیق به این پرسش‌ها در دنیای پر از تحول امروزی ناممکن است.

اما تقریبا می‌توانیم با اطمینان بگوییم که گسترش استفاده از فناوری دفتر کل توزیع شده در شبکه بلاک چین می‌تواند منافع گسترده‌ای برای اقتصاد جهانی به همراه داشته باشد و اینکه این فناوری موجب ایجاد معیارهایی جدید در تجارت و تولید خواهد شد.

با طراحی مدلی که فراتر از فایروال‌های کنونی و نیز قراردادهای مرسوم جلوگیری از افشای جزییات محرمانهباشد، بهتر می‌توانیم از داده‌های مهم حفاظت کنیم. همچنین اگر بتوانیم محیطی امن‌تر برای ارتباطات در شبکه ایجاد کنیم، همکاری‌های بین شرکتی بیشتری نیز شکل خواهد گرفت و همین امر می‌تواند به رونق نوآوری و شکل‌گیری فرصت‌های جدید کسب‌وکار بیانجامد.

سرعت تغییرات در این حوزه و نیز سایر فناوری‌هایی که کاربردهایی برای صنایع تولیدی دارند بسیار بالاست. پرسشی که مدیران شرکت‌ها با آن روبرو هستند این است که «چگونه می‌توان حس فوریت را برای هماهنگی با این فناوری‌ها در فضای شرکت ایجاد کرد و چگونه می‌توان کارکنان شرکت را به سمت ارزش‌آفرینی سوق داد تا بتوانند خود را با تغییرات در دنیای فناوری و کسب‌وکار هماهنگ کنند؟»

مشتریان امروزه نیازمند ارسال سریع‌تر و ایمن‌تر سفارشات، هماهنگی، امنیت، اعتماد، مسئولیت‌پذیری و کیفیت هستند. اگر شرکتی نتواند این خواسته‌های مشتریان را برآورده سازد، شاهد رفتن مشتریان به سمت رقبایش خواهد بود. ظرفیت بالقوه‌ی بلاک چین برای کمک به کسب‌وکارها به منظور تامین این نیازها بسیار بالا است.

منبع: coindesk

تولید صنعتی و بلاک چین: هنوز زمان تحول فرا نرسیده است

افزایش بهره وری زنجیره تامیناینترنت اشیاپذیرش بلاک چینزنجیره تامینکاربرد بلاک چین در تولید صنعتی

آذر جهرمی: قصد مقابله با بلاک چین را نداریم

وزیر ارتباطات می‌گوید پیکره اینترنت در حال انتقال به پروتکل بلاک چین است و نباید در مقابل آن مقاومت کرد.

محمد جواد آذری جهرمی درباره چالش‌های پروتکل بلاک چین از جمله دور زدن فیلترینگ و راهکارهای وزارت ارتباطات برای مواجهه با این چالش‌ها با بیان اینکه چرا باید در مقابل هر فناوری نو موضع بگیریم و به دنبال مقابله با آن باشیم؟، گفت:

بلاک چین اتفاق بدی نیست که در حوزه ارتباطات روی می‌دهد، اما در افکار عمومی اینگونه جا افتاده که این فناوری برای دور زدن فیلترینگ استفاده می‌شود در حالی که کاربرد اصلی این پروتکل چیز دیگری است.

وی افزود:

زمانی در دنیا حمل و نقل جاده‌ای ابزار اصلی تجارت بود، بعد ارتباطات ریلی نقش اصلی را بر عده گرفت و سپس ارتباطات هوایی جهان را متحول کرد. در حوزه ارتباطات هم پیشرفت به همین روش بوده است.

جهرمی اظهار داشت:

زمانی پروتکل‌های ارتباطی بر روی نظام کلاینت سرور (client server) قرار داشت، در مقطعی ارتباطات پیر تو پیر (peer to peer) یا ارتباطات دوگانه شکل گرفت و خیلی توسعه پیدا کرد. بعد صنعت کلود (clod) یا فضای ابری آمد و آنها را تجمیع کرد و امروز پیکره اینترنت در حال شکل گیری بر روی فناوری بلاک چین (blockchain) است.

وزیر ارتباطات گفت:

یکی از قابلیت‌ها و در عین حال چالش‌های بلک چین هم اینست که فیلترینگ دیگر در آن معنای کنونی را نمی‌دهد چون نقطه تمرکزی برای سرورها وجود ندارد که بتوانیم آنرا فیلتر کنیم. ولی حالا چون نمی‌توانیم فیلتر کنیم بنا نیست با آن مقابله کنیم.

آذری جهرمی تصریح کرد:

نظام بانکداری الکترونیکی که امروز شکل گرفته و مبتنی بر خدمات ابری است، اگر روی نظام بلک چین قرار گیرد مفهوم نظام بانکداری ما را متحول می‌کند. ثبت احوال و ثبت اسناد ما متحول می‌شود. حالا ما دو راه داریم. یا برای مقابله با آن اقدام کنیم یا این فرصت و ظرفیت را بکار بگیریم و از این فناوری نو برای بهبود زندگی مردم، بالا بردن دانش و تأثیرگذاری و گرفتن سهم جهانی استفاده کنیم.

آذری جهرمی درباره امکان معرفی نسخه بدون فیلتر تلگرام هم اظهار داشت:

نسخه بدون فیلتری از تلگرام تا الان ندیده‌ایم. تلگرام یک قابلیتی بنام پراکسی در خودش داشت که مبتنی بر پروتکل ساکس بود. اخیراً این پیام رسان یک پروتکل جدید به پروتکل‌های خود اخیرا اضافه کرده است. با این حال ما نه در شاخص‌ها تغییری داشته‌ایم که شتاب جهنده‌ای را در استفاده نشان دهد نه اینکه نسخه بدون فیلتری آمده است.

آذر جهرمی: قصد مقابله با بلاک چین را نداریم

آذری جهرمیبلاک چینتلگرامجهرمیجهرمی بلاک چینوزیر ارتباطات

رهگیری ماهی تن با بلاک چین از فیجی تا بروکلین

مقداری گوشت ماهی تن در بشقاب من است و کم‌کم از آن می‌خورم. همین چند دقیقه پیش داشتم فیلمی را می‌دیدم که نحوه‌ی صید این ماهی در فیجی، مسیری که برای فرآوری آن طی شد و در نهایت برای طبخ یک سوشی به‌کار رفت را نشان می‌داد. مسیر صید تا مصرف ماهی در مناطق مختلف جهان بر روی بلاک چین اتریوم ثبت شده است. همه بخش‌های این سفر، از کشتی ماهیگیری تا کارخانه‌ی فرآوری و کامیونی که آن را به بروکلین حمل کرد ثبت شده است. این کار توسط استارتاپی با نام ویانت (Viant) صورت گرفته است. این استارتاپ با هدف اجرای یکی از جذاب‌ترین کاربردهای فناوری بلاک چین راه‌اندازی شده است. تعداد قابل‌توجهی از استارتاپ‌ها در کنار شرکت‌های بزرگی همچون آی‌بی‌ام و والمارت بر این باورند که این فناوری می‌تواند تاثیری قابل ملاحظه بر زنجیره تامین موادغذایی در سراسر جهان داشته باشد.

بلاک چین درواقع یک زنجیره‌ی توزیع شده از داده‌هاست که همه می‌توانند آن را مشاهده کنند، ولی امکان تغییر آن به سادگی امکان‌پذیر نیست. به کلامی دیگر، بلاک چین شکل دیجیتال و امن‌ترِ همان دفتر کلی است که تاجران و اهالی کسب‌وکار صدها سال است از آن استفاده می‌کنند.

البته این فناوری هنوز در مراحل اولیه‌ی خود قرار دارد. حوزه‌ی بلاک چین هنوز دربردارنده‌ی وعده‌های غیرواقعی و کلاهبرداری‌هایی به شکل‌های مختلف است و تردیدهای زیادی درباره‌ی آن وجود دارد. تلاش برخی طرفداران بلاک چین برای حل برخی مشکلات شاید آنقدرها هم منطقی و ضروری نباشد.

اما تردیدی نیست که زنجیره تامین یکی از حوزه‌هایی است که این فناوری می‌تواند با رهگیری محصولات در سراسر نقاط جهان به بهبود آن کمک کند. نشانه‌های نویدبخشی را می‌توان از گسترش فناوری بلاک چین در حوزه‌ی لجستیک مشاهده کرد. با این حال، موانع جدی نیز در این میان وجود دارد. شاید پیاده‌سازی کامل این الگو سال‌ها و حتی دهه‌ها طول بکشد.

وقتی استارتاپ «ویانت» در «نشست اتریال» (Ethereal Summit) به معرفی خود به حاضرین می‌پرداخت، چندین ایمیل پیاپی را بر روی تلفن همراهم دریافت می‌کردم. این پیام‌ها از اداره‌ی پست ایالات متحده ارسال می‌شد و موقعیت بسته‌ای که قرار بود به دستم برسد را به من اعلام می‌کرد. همانجا سئوالی در ذهنم شکل گرفت و آن هم این بود که «با توجه به اینکه هم اکنون سامانه‌هایی نظیر رهگیری پست وجود دارد، چه نیازی به بلاک چین هست؟»

یک بارِ انبه

اما ‌بنیانگذار دیگرِ استارتاپ «ویانت» یعنی کیشور اتریا (Kishore Atreya) نظر دیگری دارد. او می‌گوید نظام کنونی زنجیره تامین بسیار محدود است. فناوری رهگیری در سازمان‌هایی نظیر اداره‌ی پست ایالات متحده فقط اطلاعاتی که برای خودشان مهم است را ثبت می‌کنند. برای نمونه در انتقال یک بسته‌ی پستی، مشتری فقط می‌تواند سابقه‌ی مربوط به حمل آن را مشاهده کند و هیچ نوع اطلاعاتی درباره‌ی محصول (نظیر محتویات، منبع، فرآوری و …) در دسترس نیست.

دستیابی به اطلاعاتی درباره‌ی نقطه‌ی تولید لباسی که به تن دارید یا قهوه‌ای که می‌نوشید ناممکن نیست، ولی دشوار است. برای نمونه، در فرآیند حمل یک کانتینر انبه از هند به هلند، ده‌ها انسان و شرکت یا سازمان حضور دارند. کشاورزان باید انبه‌ها را برداشت کنند، قایق‌هایی آنها را حمل کند، مقامات رسمی گمرک باید محتوای کانتینرها را تأیید کنند و یک نفر هم باید اطمینان یابد که انبه‌ها خراب نشده‌اند. بیشتر این مراحل به صورت غیرخودکار صورت می‌گیرد و ارتباطات میان هر یک از این مراحل نیز به صورت آنالوگ انجام می‌شود.

کریستیان سلویج (Christiaan Sluijs) مدیر مالی شرکت بلژیکی تی-ماینینگ (T-mining) است که در زمینه‌ی لجستیک مبتنی بر بلاک چین فعالیت دارد. او می‌گوید: «ذینفعان زیادی در فرآیند زنجیره تامین حضور دارند، بیش از ۳۰ طرف مختلف همگی در حمل یک کانتینر مشارکت دارند و هر یک منتظر دریافت اطلاعات از دیگری است.» او اضافه می‌کند که بسیاری از شرکت‌ها هنوز هم از کاغذ برای ثبت استاد مهم نظیر گواهی مبدا، فاکتورهای صادر شده و بیمه‌نامه استفاده می‌کنند. آی‌بی‌ام تخمین می‌زند این روند اداری انجام شده با کاغذ حدود یک پنجم هزینه مجموع حمل محصول را تشکیل می‌دهد. آقای سلویج می‌گوید: «کمی احمقانه است،‌ زیرا می‌توانیم این اطلاعات را به شکل دیجیتال برای یکدیگر ارسال کنیم.»

در اینجاست که فناوری بلاک چین می‌تواند کاربرد داشته باشد. هدف این است که یک نسخه‌ی دیجیتالی از فرآیند مبتنی بر کاغذ تهیه شود و همه طرف‌ها در زنجیره تامین بتوانند از موقعیت محموله آگاه شوند. این سامانه می‌تواند روی یک اپلیکیشن تلفن‌همراه و یا در قالب سایر فناوری‌ها نظیر کیوآر کد (QR)، دوربین یا حسگرهای متصل به اینترنت جای گیرد.

یکی از جذاب‌ترین ویژ‌گی‌های بلاک چین این است که با استفاده از آن می‌توان از «قرارداد هوشمند» نیز بهره گرفت. قرارداد هوشمند یک توافق خودکار است که به محض حصول یک سری شرایط مشخص،‌ اجرایی می‌شود. برای نمونه، به محض اینکه محموله‌ی انبه به شهر آمستردام رسید، پرداخت به شرکت ارسال‌کننده در هند به صورت خودکار صورت می‌گیرد. از قراردادهای هوشمند می‌توان برای مدیریت فرآیندهای حساس و بااهمیت کاغذی استفاده کرد، زیرا به مراتب از امنیت بیشتری نسبت به فایل‌های پی‌دی‌اف ارسال شده با ایمیل برخوردارند و کسی هم نمی‌تواند بدون اجازه‌ی دیگران در آن تغییری ایجاد کند.

دروغ درباره‌ی محموله موز

امید است روزی برسد که همه‌ی فعالان در زنجیره تامین از یک سامانه‌ی واحد دیجیتالی استفاده کنند. فناوری بلاک چین به همراه سایر ابزارها نظیر چیپ‌های آراف‌آی‌دی (RFID) و نیز حسگرهای متصل به اینترنت می‌تواند برای رهگیری وضعیت محموله‌ها به صورت آنی به کار رود. برای نمونه، فرض کنید یک حسگر به پایش دمای یک کانتینر موز می‌پردازد. همه می‌توانند این اطلاعات را مشاهده کنند و به این ترتیب اطمینان حاصل می‌شود که دما طوری نیست که سبب خراب‌شدن موزها شود. این داده‌های دریافتی از حسگر دما وارد بلاک چین می‌شود و همه می‌توانند آن را به صورت آنی مشاهده کنند، ولی کسی نمی‌تواند آن را تغییر دهد. اگر موزها خراب شوند، به راحتی می‌توان زمان خراب‌شدن و دلیل آن را تعیین کرد.

اما اگر کسی بخواهد درباره دمای محموله موز و یا سایر اجزای زنجیره تامین دروغ بگوید چه؟ بلاک چین یک سامانه‌ی غیرمتمرکز است. هیچ شخص یا سازمانی نمی‌تواند آن را کنترل کند. حتی شرکت سازنده‌ی نرم‌افزارش نیز کنترلی بر روی آن ندارد. هر نوع تلاش برای تغییر داده‌ها را می‌توان شناسایی کرد. چنین تلاش‌هایی حتی به صورت بالقوه می‌تواند سبب از کار افتادن سامانه شود.

دقیقا همین غیرمتمرکز بودن است که می‌تواند روند داستان را تغییر دهد. کریستیان سلویج می‌گوید یکی از شرکت‌های حمل‌ونقل کالا از یک سامانه‌ی خاص برای مدیریت ارسال محموله‌هایش استفاده می‌کرد. یکی از رقیبان، شرکت تولیدکننده‌ی این نرم‌افزار را خرید و به‌خاطر تغییرات ایجاد شده، شرکت حمل‌ونقل مذکور همه داده‌هایی را که ذخیره کرده بود از دست داد. اگر از بلاک چین برای این کار استفاده می‌کردند، هرگز اطلاعات‌شان از بین نمی‌رفت.

بااین‌حال، مشکلات پیچیده‌تری نیز ممکن است روی دهد. برای نمونه، فرض کنید یکی از طرف‌ها در زنجیره تامین اعلام می‌کند که کانتینر دارای بار آوکادوو است، حال آنکه یک کیلوگرم کوکائین نیز در آن جاسازی شده است. امیدهایی وجود دارد که سامانه‌های مبتنی بر بلاک چین در آینده بتوانند تقلب‌های صورت‌گرفته را شناسایی کنند. برای نمونه، حسگر موجود در کانتینر می‌تواند به محض باز شدن غیرقانونیِ کانتینر از کار بیفتد. به این ترتیب همه طرف‌های ذینفع در زنجیره تامین از این مسئله آگاه می‌شوند.

فناوری بلاک چین می‌تواند به کاهش انواع تقلب و اشتباهات کمک کند، اما نمی‌تواند این مشکلات را به طور کامل برطرف سازد. رامش گوپینث (Ramesh Gopinath) معاون واحد راه‌حل‌های بلاک چین شرکت آی‌بی‌ام است. او که از سال ۲۰۱۴ بر روی این فناوری کار کرده است می‌گوید: «بلاک چین یک پیشرفت قابل‌توجه در زمینه‌ی اعتمادسازی است، اما نوش‌داروی همه مشکلات نیست. همیشه تراکنش‌ها از سوی انسان‌ها صورت می‌گیرد و انسان هم همیشه انسان است؛ یعنی ممکن است خطاهایی از او سر بزند!»

گوپینث بر این باور است که دو مانع اصلی برای حضور جدی بلاک چین در زنجیره‌های تامین وجود دارد و البته هیچ کدام به طور مستقیم به این فناوری ارتباطی ندارد. مانع اول، متقاعدسازی ذینفعان این زنجیره برای استفاده از بلاک چین است. راضی‌ کردن شرکت‌های متعددی که در این حوزه فعالیت می‌کنند دشوار و زمان‌بر است.

مانع دوم به مدیریت چنین سامانه‌ای مربوط می‌شود. از آنجا که بلاک چین الگویی متمرکز نیست، تصمیم‌گیری درباره‌ی اینکه چطور باید مدیریت شود کاری دشوار است. گوپینث می‌گوید: «چه کسانی می‌تواند از داده‌های موجود روی بلاک چین استفاده کنند؟ چه کسانی اجازه‌ی مشاهده‌ی این داده‌ها را دارند؟ چه کسانی می‌توانند به تحلیل این داده‌ها بپردازند؟ چه کسانی حق به اشترا‌ک‌گذاری این داده‌ها را دارند؟ همه‌ی اینها سئوالاتی هستند که باید به آنها پاسخ داد تا اکوسیستمِ زنجیره تامین در نهایت به استفاده از بلاک چین متقاعد شود.» به نظر می‌رسد حل کردن همه این مسائل و تعیین یک ساختار مدیریتی برای چنین سامانه‌ای سال‌ها طول بکشد. گوپینث در ادامه می‌گوید: «اگر کسی بگوید که می‌تواند همه‌ی این مشکلات را طی ۶ ماه حل کند به او می‌خندم، زیرا چنین اتفاقی نخواهد افتاد.»

خیلی خوشحالم که خوراک ماهی تن که می‌خورم از طریق بلاک چین رهگیری شده است. اما با اینکه اکنون می‌دانم این ماهی چه مسیری را طی کرده تا سر سفره‌ی خانه‌ی ما بیاید، باز هم مزه‌اش با ماهی‌های دیگر تفاوتی ندارد!

منبع: wired

رهگیری ماهی تن با بلاک چین از فیجی تا بروکلین

بلاک چین و رهگیری کالاهای مصرفیتاثیر بلاک چین بر زنجیره تامین

صرافی بیترکس دلار را وارد مبادلات ارزهای دیجیتال می‌کند

صرافی بیترکس یکی از بزرگترین صرافی‏‌های ارز دیجیتال است که در سال ۲۰۱۴ برای ارائه‏‌ی خدمات خرید و فروش ارز دیجیتال در آمریکا تأسیس شد. در حال حاضر این صرافی به حدود ۳ میلیون سرمایه گذار و معامله گر، خدمات خود را ارائه می‏نماید و در حدود ۲۰۰ ارز دیجیتال در صرافی بیترکس مورد مبادله قرار می‏‌گیرند.

بیترکس برای افزایش کیفیت خدمات و رهایی از مشکلات توکن‌های USDT، قصد دارد امکان خرید مستقیم ارز دیجیتال به خصوص بیت کوین با دلار را برای مشتریانش فراهم نماید.

در همین راستا این صرافی با بانک Signature در نیویورک قراردادی را امضا نموده است. بر اساس این قرار داد از این پس مشتریان صرافی بیترکس قادر هستند که در چند ایالت آمریکا از طریق دلار، به طور مستقیم نسبت به خرید ارزهای دیجیتال اقدام نمایند.

در کل نگرش بانک‏ها و مؤسسات مالی نسبت به ارزهای دیجیتال منفی است و این مؤسسات به ارزهای دیجیتال به عنوان وسیله‏‌ای برای پول شویی و فعالیت‏های خلافکارانه نگاه می‏‌کنند.

در ماه فوریه سال جاری میلادی، مشتریانی که قصد داشتند با استفاده از کارت‌های اعتباری از صرافی Citigroup، ارز دیجیتال خریداری نمایند، با مشکلاتی مانند کنسل شدن خرید، تأخیر در خرید و … از طرف بانک مواجه شدند در ادامه این اتفاق و نحوه‏ی برخورد باعث شد تا بانک‏های Chase و Bank of America نیز چنین رفتار و عکس العملی را در پیش گیرند که این دو بانک ممنوعیت‏هایی را برای جلوگیری از خرید ارز دیجیتال برای مشتریان خود در نظر گرفتند تا مخالفت علنی خود با ارزهای دیجیتال را بیان نمایند.

معمولاً در صرافی‎ها، سرمایه گذاران قادر هستند که فقط ارزهای دیجیتال را با هم مبادله نمایند و امکان خرید مستقیم با ارزهای سنتی برای افراد وجود ندارد. اما رویکردها با گرایشات هر چه بیشتر مردم به ارزهای دیجیتال در حال تغییر هستند.

اخیراً صرافی محبوب کوین بیس، چند قرارداد همکاری‏ با بانک‎های Cross River Bank، Metropolitan Bank و Silvergate Bank در آمریکا به ثبت رسانده است.

در کل می‏توان نتیجه گرفت که وضعیت و نحوه‏‌ی برخورد بانک‏ها و مؤسسات مالی با ارزهای دیجیتال در حال تحول است و با توافق اخیری که بیترکس انجام داد سرعت این تحول بیشتر خواهد شد.

صرافی بیترکس دلار را وارد مبادلات ارزهای دیجیتال می‌کند

bittrexارزهای دیجیتالبیت کوینبیترکسدلارصرافی ارزهای دیجیتالصرافی بیترکس

اولین صرافی ارزهای دیجیتال درون بانکی با پشتیبانی از ریپل راه اندازی شد

غول مالی ژاپنی، SBI، روز گذشته (۱۳ خرداد) در اطلاعیه‌ای رسمی اعلام کرد که صرافی ارزهای دیجیتال داخلی اش‌ اکنون فعال است. به دلیل مشکلات امنیتی فعال سازی این صرافی کمی با تاخیر مواجه شده بود.

این سرویس که VCTRADE نام دارد، در حال حاضر برای کاربرانی که در اکتبر ۲۰۱۷ پیش ثبت نام انجام داده ‌اند، فعال است اما انتظار می‌رود که تا جولای سال جاری میلادی برای عموم مردم در دسترس قرار گیرد.

علاوه بر این، SBI اعلام کرد که در اولین قدم، فقط ارز دیجیتال ریپل (XRP) روی سرویس VCTRADE معامله خواهد شد و پس از آن بیت کوین و بیت کوین کش هم در فواصل زمانی نامعلوم اضافه خواهند شد. از آنجایی که هولدینگ SBI برای انجام تراکنش‌های برون مرزی خود با ریپل مذاکرات زیادی داشته است، این تصمیم جای تعجب ندارد.

هولدینگ SBI در سال ۲۰۱۶ شرکت تابعی از خود به نام SBI Virtual Currencies را با هدف ساخت اولینصرافی ارزهای دیجیتال حمایت شده از یک نهاد مالی بزرگ تاسیس کرد.

سرویس VCTRADE، پس از کسب مجوزهای لازم از FSA ژاپن، برای فعالیت در فوریه برنامه ریزی شده بود اما نگرانی از مسائل امنیتی در پی اتفاقی که برای صرافی Coincheck افتاد، ارائه آن را به تعویق انداخت.

 

منبع: Coindesk

اولین صرافی ارزهای دیجیتال درون بانکی با پشتیبانی از ریپل راه اندازی شد

rippleSBIارزهای دیجیتالبیت کوینریپلصرافیصرافی ارزهای دیجیتال

برای اولین بار در جهان فرودگاهی در استرالیا ارزهای دیجیتال را پذیرفت

چند ماه پیش گزارشی از فرودگاهی در استرالیا مبنی بر اینکه قصد دارد بیت کوین و ارزهای دیجیتال را به عنوان روش پرداخت بپذیرد، منتشر کردیم و حالا این اتفاق رخ داده است.

مسافران حالا می‌توانند خریدها و پرداخت های خود را با ارزهای دیجیتال انجام دهند.

به نقل از CNET، فرودگاه بریزبن (شهری ساحلی در شرق استرالیا) اولین فرودگاه جهان است که مسافران می‌توانند خریدها و پرداخت‌های خود را با ارزهای دیجیتال انجام دهند.

برای بسیاری از مسافران که به کشورهای مختلف سفر می کنند،ی کی از دغدغه های اصلی سفر، تبدیل ارز و یا خرید با پول دیگر کشورها است. اما به نظر می رسد این مسئله برای مسافرانی که به استرالیا سفر می کنند، به طور کامل حل شده باشد.

از ماه ژانویه،مقامات فرودگاه بریزبن اعلام کردند که برای پذیرش ارزهای دیجیتال برنامه ریزی کرده اند. اکنون این طرح نهایی شده و به زودی شاهد راه اندازی سامانه های پرداخت از طریق ارز دیجیتال در این فرودگاه خواهیم بود.

در حال حاضر، ۳۰ فروشگاه خرده فروشی در فرودگاه بریزبن وجود دارد، مراکزی که می توانید در آن ها از طریق بیت کوین و سایر ارزهای دیجیتال خرید کنید. بیت کوین، دش، اتریوم و لایت کوین ارزهای دیجیتال مورد پذیرش این فرودگاه هستند.

یکی از مدیران این پروژه می گوید:

ما برای دو هفته طرح خرید از طریق ارز دیجیتال را آزمایش کردیم و حالا به مرحله اجرای رسمی وارد شدیم . تنها موضوع باقی مانده آموزش مسافران و کارمندان است. بر خلاف باور بسیاری از افراد بیت کوین برای سفر بسیار مناسب تر از ارزهای رایج است چرا که خطر مواجهه با پول تقلبی یا کارت های عتباری نامعتبر را به صفر می رساند.

 

منبع: CNET

برای اولین بار در جهان فرودگاهی در استرالیا ارزهای دیجیتال را پذیرفت

اتریومارز دیجیتالارزهای دیجیتالاسترالیااسترالیا بیت کوینبیت کوینفرودگاهلایت کوین

تعداد کیف پول‌های دیجیتالی شرکت بلاک چین به ۲۵ میلیون رسید

این یک موفقیت دیگر برای مالک سایت Blockchain.info محسوب می‌شود

 

کمپانی Blockchain یکی از شرکت‌های مطرح و باسابقه در دنیای ارزهای دیجیتال، از افزایش تعداد کیف پول‌های دیجیتالی خود به ۲۵ میلیون والت خبر داد.

Blockchain سرویس کیف پول‎های رمزنگاری شده یا به اصطلاح والت (wallet) ارائه می‌کند که از ارزهای دیجیتال بیت کوین، بیت کوین کش و اتریوم پشتیبانی به عمل می‌آورد.

این یک موفقیت بزرگ برای این استارت‌آپ به شمار می‌رود.

یک سخنگوی Blockchain گفت: ما در چند ماه اخیر رشد بی‌سابقه ای را شاهد بوده‌ایم.

بر اساس این گزارش، رقم اعلام شده دو برابر تعداد والت‌های کاربران صرافی Coinbase به شمار می‌رود

همچنین تعداد کاربران شرکت بلاک چین از تعداد کاربران TD Ameritrade و Charles Schwab نیز بیشتر است.

این دو صرافی به ترتیب ۱۱ و ۹ میلیون کاربر دارند.

البته این آمار دقیقاً به معنای فعالیت ۲۵ میلیون کاربر نیست زیرا برخی از اعضا، دارای چند والت جداگانه هستند.

 

پیتر اسمیت، مدیر عامل شرکت بلاک چین 

 

ضمناً Blockchain.info یکی از سایت‌های قدیمی، معتبر و مهم در دنیای ارزهای دیجیتال، از تولیدات این شرکت است و کاربران با مراجعه به صفحه اول آن می‌توانند اطلاعات آماری و زنده از بیت کوین و بازار خرید و فروش ارزهای دیجیتال به دست آورند.

بر اساس این گزارش، شرکت Blockchain چند کارشناس مشهور را به استخدام خود در آورده است که از آن جمله می‌توان به پیتر ویلسون (Peter Wilson) کارمند سابق فیس‎بوک و گوگل، بریان مدیگان (Breanne Madigan) کارمند سابق گلدمن ساکس و گریک هیلمن (Garrick Hileman) کارمند سابقه‌دار بانک آمریکا اشاره کرد.

منبع: BC Focus

تعداد کیف پول‌های دیجیتالی شرکت بلاک چین به ۲۵ میلیون رسید

Blockchain.infoCharles SchwabTD Ameritradeبلاک چینپیتر اسمیتکیف پول دیجیتالیوالت

کاهش ۷۵ درصدی جستجوی کلمه بیت کوین در گوگل

بر اساس تحقیقاتی که در Google Trends، به عمل آمده است، جستجوی کلمه بیت کوین در اینترنت، از ابتدای سال ۲۰۱۸ تاکنون نزدیک به ۷۵ درصد کاهش یافته است. تنها در سه ماه اخیر با کاهش ۵۰ درصدی جستجوی کلمه بیت کوین مواجه بوده ایم.

تحلیلگر مطرح وال استریت، نیکلاس کولاس، این کاهش گرایشات را با کاهش قیمت ارزهای دیجیتال مرتبط می داند. او در ایمیلی به مشتریان خود نوشته است:

[بیت کوین] برای جلب توجه دوباره جهان نیاز به یک اتفاق و داستان تازه دارد.

گوگل ترندز نسبت به بازه های زمانی متفاوت جستجوهای مشخص را تحلیل می‌کند. مقدار ۱۰۰، بالاترین امتیازی است که این سایت به جستجوی یک عبارت در بالاترین حدش اختصاص می‌دهد. در ابتدای ماه ژانویه امتیاز بیت کوین ۳۷ بود که تا ماه ژوئن با کاهش شدید جستجوها به ۹ رسید.

کولاس همچنین به کاهش محسوس کیف پول‌های بیت کوین در مقایسه با دسامبر ۲۰۱۷ که قیمت بیت کوین نزدیک به ۲۰,۰۰۰ دلار بود اشاره می‌کند.

رشد تعداد کیف پول های جدید در سال ۲۰۱۸ تاکنون تنها ۳.۷ درصد بوده است، در حالی که در اواخر سال ۲۰۱۷، شاهد رشد ماهانه ۷.۶ درصدی بودیم. کولاس معتقد است:

برای مشاهده افزایش قیمت اساسی، رشد تعداد کیف ‍پول‌های بیت کوین باید ماهانه بالای ۵ درصد باشد.

بر اساس این گزارش جستجوهای ارزهای دیجیتال دیگر هم با کاهش مواجه شده اند. جستجوی کلمه «اتریوم (به انگلیسی)» به عنوان دومین ارز دیجیتال بزرگ بازار از ابتدای سال ۲۰۱۸، حدود ۷۰ درصد کاهش یافته است. این رقم برای بیت کوین کش و ریپل به ترتیب ۸۲ و ۸۷ درصد است.

با این حال، جستجوی بعضی از ارزهای دیجیتال با افزایش شدیدی همراه بوده است. جستجوی کلمه «EOS»، در سال ۲۰۱۷، حدود ۹۷ درصد افزایش داشته است.

کاهش ۷۵ درصدی جستجوی کلمه بیت کوین در گوگل

اتریومارزهای دیجیتالبیت کوینگوگلگوگل بیت کوینگوگل ترندز

نتایج یک پژوهش: سرمایه‌گذاری در ICOها سود خوبی به دنبال دارد

گزارش‌های اخیر حاکی از آن است که سرمایه‌گذاران با حضور در ICOها می‌توانند سود هنگفتی به دست آورند.

طبق پژوهش‌های اخیر، مشارکت سرمایه‌گذاران در برنامه‌های عرضه اولیه سکه‌های دیجیتالی یا به اصطلاح ICO می‌تواند سود هنگفتی برای آنها به ارمغان آورد.

بر اساس تحقیقات صورت گرفته توسط دانشگاه کارول در آمریکا، میانگین سود به دست آمده از ICOها، ۸۲ درصد است.

در گزارش ۵۴ صفحه‌ای این دانشگاه، بیش از ۴ هزار ICO که تقریباً همه آنها از ژانویه ۲۰۱۷ (دی ۱۳۹۵) راه‌اندازی شده، مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته است و مشخص شد که این ICOها در مجموع ۱۲ میلیارد دلار به دست آورده‌اند.

یافته‌های این تحقیق نشان می‌دهد که میزان سودآوری توکن‌ها «به طور غیرعادی سیر صعودی دارد».

دست‌اندرکاران این پژوهش می‌گویند: «اگر چه نتایجی که ما به دست آورده‌ایم، می‌تواند نشانه‌ای از وضعیت حباب‌‎گونه این نوع ارزها باشد ولی با جبران‌سازی بالا برای ریسک سرمایه‌گذاری در پلتفرم‌های تجربه نشده ای که در مرحله پیش-سرمایه‌گذاری هستند، همخوانی دارد.

پیش-سرمایه‌گذاری یا pre-revenue به وضعیتی اطلاق می‌شود که یک استارت‌آپ هنوز به مرحله درآمدزایی جدی نرسیده و جوان است.

این گزارش همچنین به موضوع کلاهبرداری در ICO و ارائه ICOهای تقلبی اشاره می‌کند و آن را معضل روز می‌داند که نهادهای ذیربط را به چاره‌‎اندیشی کشانده است.

به عنوان مثال، چندی پیش کمیسیون بورس و اوراق بهادار آمریکا موسوم به SEC به منظور بررسی علاقه افراد برای حضور در فرصت‌های سرمایه‌گذاری اغواکننده و نیز ارائه آموزش‌های لازم به سرمایه‌گذاران، یک وب‌سایت فیشینگ و جعلی که ICO جعلی عرضه می‌نمود راه‌اندازی کرد.

چند روز پیش نیز کره جنوبی اعلام کرد که ممنوعیت عرضه‌های اولیه سکه‌های دیجیتالی را که از سپتامبر ۲۰۱۷ (شهریور ۱۳۹۶) برقرار شده بود لغو می‌کند.

 

منبع: کوین‌‎تلگراف

نتایج یک پژوهش: سرمایه‌گذاری در ICOها سود خوبی به دنبال دارد

ICOدرآمدسرمایه‌گذاریعرضه‌های اولیه سکه‌های دیجیتالیکمیسیون بورس و اوراق بهادار آمریکا