دولت ونزوئلا مذاکره با ۶ صرافی‌ ارز دیجیتال را آغاز کرد!

دولت ونزوئلا، تحت ریاست نیکولاس مادورو اعلام داشت که مذاکره با ۶ صرافی ارزهای دیجیتال را برای مبادلات ارز پترو، آغاز کرده و تمامی مجوزهای لازم برای این منظور، آماده است.

علیرغم تبلیغات گستردهٔ دولتی برای این مذاکرات، تعداد صرافی اعلام‌شده، هنوز کمتر از ۱۶ صرافی اعلام‌شده در اطلاعیهٔ اولیهٔ صادرشده است که توسط مادورو صادر شد.

ارز دیجیتال پترو، اخیراً با مشکلات زیادی ازجمله غیرقابل انتقال بودن، مواجه شده است که باوجود فشار دولت بر بانک‌ها برای استفاده از این ارز و اجبار اتباع خارجی برای پرداخت هزینه‌های گذرنامه با پترو، توسط هم‌پیمانان و شرکای اقتصادی ونزوئلا ازجمله هند و روسیه، برای مبادلات نفتی، موردقبول واقع نشده است. با این حال، دولت کماکان برای استفاده از این ارز دیجیتال دولتی، پافشاری به عمل می‌آورد.

بنا به گزارشات، شش صرافی اعلام‌شده، شامل Cave، Blockchain، Bancar، Cryptia، Antwerp coin و Criptolago می‌باشد که این صرافی‌ها، در محافل تردینگ ارزهای دیجیتال، تقریباً ناشناخته‌اند.

بزرگ‌ترین و مطرح‌ترین صرافی‌های ارزهای دیجیتال، به دلیل تهدید تحریم‌های شدید امریکا، از مبادلات ارز پترو، اجتناب کرده‌اند. در میان دو صرافی از لیست اعلام‌شده، Antwerp coin صرافی مجاز دولتی مستقر در ونزوئلا بوده، و صرافی Cryptia علیرغم ادعای مبادله چهار ارز دیجیتال بیت کوین، اتریوم، دش و ریپل، فاقد هرگونه حجم مبادلاتی ارزهای دیجیتال می‌باشد.

با وجود گزارشات اخیر درباره تغییرات جزئی در ارز پترو که شامل وایت پیپر رسمی جدید برای این ارز می‌شود، هنوز هم مشکلات قابل‌توجهی در پذیرش و مبادله این ارز دیجیتال، وجود دارد.

منبع : Bitcoinnews

اشتراک در تلگرام

دولت ونزوئلا مذاکره با ۶ صرافی‌ ارز دیجیتال را آغاز کرد

ارزهای دیجیتالپترودولت ونزوئلاصرافی ارز دیجیتالمادورومبادلات پترو

بانک مرکزی ژاپن: ارزهای دیجیتال بانکی ابزار اقتصادی موثری نیستندا

با استناد به گزارش نیویورک تایمز در ۲۰ اکتبر، ماسایوشی آمامیا معاون فرماندار بانک مرکزی ژاپن، اظهارات منفی خود را درباره ارزهای دیجیتال بانک مرکزی (CBDC) تکرار کرد.

آمامیا با سخنرانی روز شنبه در یک گردهمایی در شهر ناگویا، شک و تردید خود را درباره استفاده از CBDC بیان کرد و ادعا داشت که استفاده از این ارزهای دیجیتال برای بهبود سیستم‌های پولی فعلی یک موضوع نامحتمل است. او همچنین اظهار داشت که بانک مرکزی ژاپن در این زمینه برنامه‌ای ندارد.

گزارش‌ها حاکی از این است که برخی متخصصین اقتصادی CBDC را ابزاری برای بانک‌های مرکزی جهت کنترل‌ اقتصاد هنگام کاهش نرخ بهره به سوی صفر می‌دانند. بر اساس این نظریه، CBDC بانک‌های مرکزی را قادر به تحریک سیستم اقتصادی با قرار دادن بهره بیشتر بر روی سپرده‌های اشخاص و شرکت‌ها می‌کند که در نتیجه آن‌ها را به خرج‌کردن پول بیشتر وا می‌دارد.

ماسایوشی آمامیا

آمامیا با مورد سوال قرار دادن این تفکر ادعا کرد که قراردادن بهره بیشتر بر روی ارزهای دیجیتال بانک مرکزی تنها زمانی جواب می‌دهد که پول‌های فیات از چرخه سیستم مالی حذف شوند. در غیر اینصورت مردم تبدیل ارزهای دیجیتال به پول نقد را برای خودداری از پرداخت بهره بانکی ادامه می‌دهند.

بانک‌های مرکزی در راستای غلبه بر صفر کران پایین نرخ بهره اسمی، باید از شر پول نقد در جامعه خلاص شوند.

با این تفاسیر طبق گفته‌های آمامیا، حذف پول فیات در ژاپن به دلیل محبوب بودن روش پرداخت نقدی در این کشور، برای بانک مرکزی یک گزینه ناممکن محسوب می‌شود.

این مقام مسئول بانک مرکزی ژاپن اشاره داشت که این بانک برای ساخت CBDC که توسط عموم مردم استفاده شده و اهداف پرداخت و تسویه را دنبال کند، برنامه‌ای ندارد.

بر اساس اظهارات آمامیا انتقال از ارزهای رایج فعلی به سیستم بانکی CBDC، یک مانع بسیار بلند به حساب می‌آید. این در حالی است که دارایی‌های دیجیتال اغلب به عنوان سرمایه‌های احتکاری شناخته می‌شوند و بیانگر یک ابزار باثابت برای پرداخت نیستند.

در ماه آوریل، آمامیا بیانیه تردیدآمیز مشابهی درباره ماهیت CBDCها داشت که طبق ادعای او یک ارز دیجیتال با پشتوانه دولتی در سیستم مالی فعلی می‌تواند تاثیر منفی بگذارد. هر چند آمامیا مدعی شده بود که بانک مرکزی ژاپن به فین‌تک نوظهوری مانند ارزهای دیجیتال در آینده نیم‌نگاهی دارد.

اوایل هفته جاری، یک کمیته سیاست‌گذاری مالیات ژاپنی گفتگویی با هدف تسهیل‌بخشی فرایند گزارش مالیات ارزهای دیجیتال برگزار کرد؛ شرکت‌کنندگان برای آسان‌سازی فرایند پیچیده بایگانی مالیات‌ها درخواست این گفتگو را داده بودند.

همچنین ۱۶ اکتبر، غول پیام‌رسان ژاپنی لاین از مبادله توکن این پیام‌رسان که لینک (LN) نام دارد، در صرافی ارز دیجیتالی بیت‌باکس پرده برداشت.

منبع: cointelegraph

اشتراک در تلگرام

بانک مرکزی ژاپن: ارزهای دیجیتال بانکی ابزار اقتصادی موثری نیستند

CBDCارز دیجیتال با پشتوانه بانک مرکزیارزهای دیجیتالارزهای دیجیتال بانکیبانک ژاپنبانک مرکزی ژاپنژاپنفیات

بیت کوین؛ آراامش قبل طوفان

در پاییز هوای متفاوتی حس می‌شود، که اینجا در نیمکره شمالی فرا رسیدنش نزدیک است. باید اعتراف کنم که واقعاً از قدم زدن در خیابان‌های پوشیده ازبرگ‌های رنگارنگ پاییزی لذت می‌برم. نمی‌دانم چرا، ولی این کار همیشه یکی از فعالیت‌های لذت‌بخش من بوده است و حالا به دلیل فصلی بودن بازار ارز دیجیتال بیش از پیش به این دوره از سال علاقه‌مند شده‌ام… چرا که فصل خوب بیت کوین در راه است.

قیمت‌ها دروغ نمی‌گویند، و تجربه نشان داده است بیت کوین معمولاً به مدت طولانی تا این اندازه با ثبات باقی نمی‌ماند. در زمان نوشتن این مطلب، ارزش بیت کوین هنوز زیر ۷۰۰۰ دلار آمریکاست؛ با این حال، اگر قانون سرمایه‌گذاری معکوس و همچنین پویایی حجم و نوسانات را به همراه افزایش شدید علاقه مردم در نظر بگیریم، ممکن است بتوانیم افزایش قابل‌توجهی را در قیمت بیت کوین پیش‌بینی کنیم.

حقیقت محض این است که چنین نوسان کمی در بیت کوین از سال گذشته دیده نشده است؛ درست پیش از آغاز بزرگ‌ترین صعود قیمت در تاریخ.

به علاوه من نمی‌توانم احساساتم را انکار کنم. نمی‌توان انکار کرد که حس عجیبی در هوا موج می‌زند.

آیا این بوی سرمایه‌گذاری‌های جدید است که استشمام می‌کنیم؟ آیا ممکن است این احساس امیدواری اشتباه باشد؟ زیرا همان‌طور که برخی پیش‌بینی کرده‌اند ما هنوز به پایین‌ترین نقطه نرسیده‌ایم.

بیشتر بخوانید: دلایلی که قیمت بیت کوین در پایان سال ۲۰۱۸ می‌تواند اوج بگیرد !

هر اتفاقی که بیفتد موجی را ایجاد می‌کند که در سرتاسر سال ۲۰۱۸ حرکت می‌کند.

اتفاق بزرگی در شرف وقوع است و به عقیده من الان زمان تصمیم و اقدام است.

در این مقاله تنها نظر و عقاید شخصی خود را بیان می‌کنم و مشاوره مالی نمی‌دهم. من بخشی از پس‌انداز خود را در ارز دیجیتال سرمایه‌گذاری کرده‌ام بنابراین آنچه می‌نویسم صد در صد مطمئن نیست… پولی را که تحمل از دست دادنش را ندارید، در سرمایه‌گذاری خرج نکنید و تا جایی که می‌توانید قبل از سرمایه‌گذاری در یک پروژه راجع به آن مطالعه کنید. هرگز فراموش نکنید: قدرت زیاد مسئولیت زیادی به همراه می‌آورد. وقتی بانک خود باشید، همیشه مسئول پول خود هستید.

رفتار قیمتی بیت کوین

متی گرین اسپن، تحلیل‌گر ارشد بازار در شبکه اجتماعی تجاری‌ای تورو (eToro) به تازگی مقاله متحیرکننده‌ای را از مجله هفتگی اکونومیست (the Economist) که در سال ۱۹۹۸ (۲۰ سال قبل) منتشر شده بود، با ما به اشتراک گذاشت. در این مقاله درباره نیاز به پول‌های قوی (sound-money) جایگزین مانند ارزهایی که تحت نظارت دولت و حاکمیت سیاسی نیستند، بحث شده است. عنوان مطلب با توجه به زمان انتشار آن بسیار جالب توجه بود: «خود را برای یک ارز جهانی آماده کنید»

متأسفانه به نظر می‌رسد که اکثر اقتصاددانان قرن ۲۱ این نظریه را به عمد به فراموشی سپرده‌اند؛ هرچند،ساتوشی ناکاموتو در سال ۲۰۰۹ ثابت کرد که همه می‌توانیم از یک ارز جهانی همتا به همتا بدون مجوز دیجیتال مناسب، که به وسیله پارامترهای ریاضی محدود شده است و به آن ویژگی‌هایی مشابه پول قوی می‌دهد، سود ببریم؛ و امروز همچنان جوری راجع به زمان افزایش سریع ارزش آن بحث می‌کنیم، که انگار یک اتفاق قطعی است.

مسلماً این‌طور نیست… اما چطور می‌تواند که نباشد؟

ارزش بیت کوین به ویژگی‌های کلان ذخیره ارزش آن بستگی دارد، همان‌طور که جیمی سونگ، ماکسیمالیست ( حداکثر گرا) و توسعه‌دهنده‌ی قدیمی بیت کوین توضیح می‌دهد: اینکه موجودی محدودی در دسترس است و با این حال خرید و ذخیره آن آسان است سبب می‌شود بیت کوین تبدیل به یک دارایی دیجیتالی عالی شود و می‌تواند به جای پول مورد استفاده قرار گیرد. در ضمن امروزه مبادله و خرج کردن بیت کوین بسیار ساده است، که به آن ویژگی‌های واحد سنجش و اندازه‌گیری نیز می‌دهد.

ارزش بیت کوین

به نظر من این یک شوخی است. به ارزش بازار مالی و دارایی جهانی در مقایسه با ارزهای دیجیتالی نگاه کنید. اگر بیت کوین در حال حاضر حدود ۱۱۵ میلیارد دلار آمریکا ارزش داشته باشد، یعنی اگر ۱۰ درصد تمامی ثروت‌ها از سهام و طلا به بیت کوین تبدیل شود، چیزی حدود ۷ الی ۸ تریلیون دلار به بازار وارد می‌شود.

اگر حجم چند میلیون دلار چنین تأثیری بر قیمت بازار ارز دیجیتال می‌گذارد، می‌توانی تصور کنی چند تریلیون دلار چه تأثیری می‌تواند داشته باشد؟ زمانی پیش خواهد آمد که باید از خود بپرسیم: آیا بیت کوین واقعاً می‌تواند به صد هزار دلار برسد؟ به یک میلیون دلار به ازای هر بیت کوین چطور؟

صادقانه بگویم دلیلی نمی‌بینم که این اتفاق نیفتد. بااین‌وجود، آیا عکس این قضیه نیز شدنی است؟

صد در صد!

عوامل بسیاری وجود دارند که ممکن است ارزش کوتاه‌مدت تمام ارزهای دیجیتال را نابود کنند، مانند تحریم‌ها، اقدامات قانونی، و دست‌کاری قیمت‌ها. هرچند، در دراز مدت هیچ عامل واحدی نمی‌تواند به تنهایی چنین تأثیری بر قیمت بیت کوین بگذارد، زیرا هر چه تعداد افرادی که بیت کوین خریداری می‌کنند بیشتر شود، توزیع و پراکندگی بیت کوین بیشتر خواهد شد. در حال حاضر اگر شما ۰٫۱ بیت کوین در اختیار داشته باشید، عضو ۱ درصد برتری خواهید بود که در کل قادر خواهند بود این مقدار را صاحب شوند. با این فرض که در آینده هر فردی دارای مقدار بسیار کمی بیت کوین خواهد بود، به دلیل عرضه با حد بالای ۲۱ میلیون، ۰.۱ بیت کوین حداقل مقدار لازم می‌باشد برای اینکه بتوان جزئی از ۱ درصد بالا از مردم جهان با بیشترین مقدار بیت کوین شد.

تعجب‌آور است، نه؟

با نگاهی خوش‌بینانه به بازار، واقعاً باور دارم که دیر یا زود قیمت بیت کوین به شدت افزایش خواهد داشت. این موضوع را تجربه ثابت کرده است، به علاوه من شخصاً فکر نمی‌کنم که در دراز مدت (بسیار دور) هیچ پول فیاتی بتواند با منطق پول قوی بیت کوین مقابله کند.

چه زمانی قیمت بیت کوین مجدداً افزایش خواهد یافت؟

من معمولاً نسبتاً آرام هستم و سعی می‌کنم شایعه‌های تایید نشده و دلهره آور (FUD) یا ترس جا ماندن از سود (FOMO) را منتشر نکنم؛ اما به نظر می‌رسد که «سیاره‌ها» دارند در یک خط قرار می‌گیرند (کار غیرممکن ممکن می‌شود) و ممکن است به زودی افزایش قیمتی مانند سال گذشته را تجربه کنیم.

این هم‌سویی را می‌توان با چندین عامل تاریخی مرتبط با فصل‌های افزایش بسیار زیاد قیمت نشان داد؛ از فصلی بودن گرفته تا علاقه کلی مردم به ارز دیجیتال و شاخص‌های قوی تحلیل فنی، برای نوسان شدید قیمت دلایل رایجی وجود دارد که در ادامه موردبررسی قرار می‌گیرند.

۱-  فصلی بودن

در رابطه با اینکه چرا قیمت بیت کوین دارای نوسان است استدلال اصلی افراد به فصلی بودن بازار ارزهای دیجیتال مرتبط است؛ یعنی، به نظر می‌رسد در فصل آخر سال یک جهش ناگهانی در قیمت ارزهای دیجیتال وجود داشته باشد. این اتفاق بارها در گذشته رخ داده است مثلاً از ۲۰۱۳ -> 2014، ۲۰۱۵ -> 2016، ۲۰۱۶ -> 2017 و بالاخره سال گذشته از ۲۰۱۷ -> 2018.

اگر ریاضیات و تئوری احتمالات را در نظر بگیریم با توجه به ۵ سال گذشته تنها ۲۰ درصد احتمال دارد قیمت بیت کوین افزایش پیدا نکند. یعنی، از سال ۲۰۱۳ تا ۲۰۱۸ قیمت بیت کوین ۴ دفعه از مجموع ۵ دفعه افزایش شدید ناگهانی داشته است.

منظورم این است که احتمال وقوع یک افزایش قیمت وجود دارد.

آیا باید این احتمال را نادیده بگیریم؟ آیا عامل دیگری مرتبط با قیمت بیت کوین وجود دارد که ما نمی‌توانیم آن را پیش‌بینی کنیم؟ آیا «عاملی تصادفی» فی‌نفسه مرتبط با قیمت بیت کوین وجود دارد که از درک ما خارج است؟

۲-  علاقه مردم

آنچه به قطعیت می‌توان گفت این است: به نظر می‌رسد تعداد افرادی که در مورد بیت کوین پرس‌وجو می‌کنند ارتباط تنگاتنگی با قیمت آن دارد. بدین معنا که هرگاه قیمت بیت کوین افزایش می‌یابد، مردم هیجان‌زده می‌شوند و شروع به جستجو بیت کوین در گوگل می‌کنند که چنین امری نشان از سرمایه‌گذاری افراد غیرحرفه‌ای (dumb money) دارد، یعنی بعد از افزایش زیاد و ناگهانی قیمت یک کالا، افراد به آن علاقه‌مند می‌شوند. اگر مطمئنید که به پایین‌ترین قیمت یا حداقل به قیمت خوب و پایینی که ریسک سرمایه‌گذاری را کم کند خریداری نمی‌کنید، پس هدف از سرمایه‌گذاری شما چیست؟

در اینجا سرمایه‌گذاران حرفه‌ای (smart money) وارد عمل می‌شود: نهنگ‌های بیت کوین، مؤسسات مالی، بودجه‌های اختصاصی، و غیره، با خرید مستقیم از بازار زمان افزایش قیمت را مشخص می‌کنند. اگر به دنبال کاهش ریسک خود هستید، سعی کنید زمانی که علاقه مردم در پایین‌ترین سطح خود می‌باشد، بیت کوین خریداری کنید، زیرا تجربه نشان داده است که در این زمان بیت کوین پایین‌ترین قیمت را دارا می‌باشد.

اگر علاقه‌مندید بدانید رسانه‌های جمعی چگونه قیمت بیت کوین را پیش‌بینی می‌کنند، می‌توانید مطلب فوق‌العاده‌ای که در سال ۲۰۱۵ منتشر شده است را مطالعه کنید، هدف این مقاله دقیقاً پاسخ به همین سؤال است. گزارش دیگری از وب سایت Business Insider منتشر شده در سال ۲۰۱۷ نیز به همین نتیجه می‌رسد که قیمت و جستجو در گوگل ارتباط بسیار نزدیکی با هم دارند.

۳- تحلیل فنی (TA)

برای اکثر شما تحلیل فنی بیشترین اهمیت را داراست، درست است؟ تحلیل قیمت خوب و به شیوه قدیمی، اصیل‌ترین روش تحلیلی است که وجود دارد.

از آنجایی که من در این زمینه تخصصی ندارم از دانش برخی از متخصصان مانند متی گرین اسپن، آلسیو راستانی، دیتادش (Datadash)، و سانی دکری (SunnyDecree) کمک می‌گیرم. منابع بسیار دیگری وجود دارند که می‌توانید در یوتوب، مدیوم و توئیتر آن‌ها را فالو کنید، اما این‌ها تحلیلگران مورد علاقه من هستند.

منظور کلی این است که باید انتظار اتفاق بزرگی را در هفته های آتی داشته باشیم. مجموعه‌ای از عوامل وجود دارند که به شکل‌گیری این اتفاق کمک می‌کنند، و من نیز معتقدم غالب این عوامل منطقی بوده و اثبات کننده‌ی تحلیل‌های قبلی ما یعنی فصلی بودن و علاقه مردم هستند که به ترتیب در نکته شماره یک و دو آمده‌اند.

قیمت بیت کوین چه چیزی به ما می‌گوید؟

در چند هفته‌ی گذشته نوسان در پایین‌ترین میزان خود از سال ۲۰۱۶ بوده است. یعنی تا وقتی حجم در سطح پایین باقی بماند بسیار بعید است تغییر قیمت اتفاق بیفتد.

ممکن است به نظر برسد این فرایند نشان‌دهنده بازار خرسی (بازار کاهشی یا پایین رونده) است، اما باید بدانید که نقاط اوج زمانی اتفاق می‌افتند که انتظار آن را ندارید.

در حال حاضر، بیت کوین مشخصاً بیش از حد به فروش رفته است. همچنین اینکه علاقه زیادی به تجارت بیت کوین وجود ندارد (به حجم نگاه کنید) به این معناست که تغییر قیمت بسیار بعید است (به نوسان نگاه کنید). این دو عامل به‌علاوه‌ی عدم علاقه‌ی مردم به بیت کوین (نکته شماره ۲) چشم‌انداز بسیار بدبینانه‌ای را نشان می‌دهند.

البته، این چشم‌انداز دقیقاً همان چشم‌اندازی است که بازار ارزهای دیجیتال پیش از هر افزایش ناگهانی و مهم داشته است. کافی است به سال گذشته نگاه کنید!

خب، همان‌طور که متخصصان محترم ذکر کرده‌اند برای وارد شدن به دوره‌ی بازار افزایشی (بالارونده) چندین شرط بایستی برقرار باشد:

۱- سرمایه‌های جدید بایستی از طریق بورس به بازار تزریق شوند، تا حجم به‌طور تصاعدی افزایش یابد (با عرض پوزش از معامله گران بازار فرابورس (OTC)، وقت آن رسیده که به دنیای واقعی وارد شوید.)

۲- با افزایش مناسب حجم، فروشندگان استقراضی ورشکست می‌شوند، و قیمت کوتاه‌مدت بیت کوین افزایش می‌یابد.

۳- لازم است بیت کوین تغییر رویه داده و دیوار قیمتی که در حال حاضر در سطح ۸۰۰۰ دلار آمریکا قرار دارد را از بین ببرد.

۴- میانگین متحرک ۱۰۰ روزه بایستی از میانگین متحرک ۲۰۰ روزه بیشتر باشد.

۵- میانگین متحرک ۵۰ روزه بایستی از میانگین متحرک ۱۰۰ روزه بیشتر باشد.

مشخصاً می‌توانیم نتیجه‌گیری کنیم که افزایش قیمت سبب می‌شود مردم مجدداً به بیت کوین علاقه‌مند شوند و در اثر ترس جا ماندن از سود (FOMO) دوباره به خرید روی آورند.

نتیجه‌گیری

اگر دوره افزایش قیمت در شرف اتفاق است شاخص بسیار خوبی برای فصلی بودن بیت کوین در حال حاضر می‌باشد که ممکن است به زودی تمام شود، زیرا هرچه سرمایه بیشتری وارد بازار ارزهای دیجیتال شود موجب می‌شود هر دلار به تنهایی تأثیر کمتری بر قیمت کلی بگذارد.

یعنی، هرچه حجم کل بیشتر باشد و با پراکندگی بیشتری توزیع شده باشد، احتمال دست‌کاری قیمت بیت کوین کمتر می‌شود، و آن را تبدیل به ابزار با ثبات‌تری برای ترید می‌کند.

آیا فصل افزایشی (بالارونده) زمان مناسبی برای ترید است؟ هیچ‌کس نمی‌داند. با نگاهی به شاخص‌های مختلف می‌بینیم به آن مسیر اشاره می‌شود.

تنها باید صبر کرد و دید.

منبع: ccn

اشتراک در تلگرام

بیت کوین؛ آرامش قبل طوفان

ارزش بیت کوینارزهای دیجیتالافزایش قیمت بیت کوینبیت کوینسرمایه گذاریعوامل صعود بیت کویننوسان قیمتی

چرا تمرکززدایی حائز اهمیت است ؟

امروزه اینترنت با تمام مزایای نامحدودش به انحصار غول‌های بزرگ اطلاعات درآمده است. برای پویایی دوباره اینترنت و نوآوری‌های هر چه بیشتر به تنها چیزی که نیاز داریم «تمرکززدایی» است.

دو نسل اول اینترنت

در طول نسل اول اینترنت – از ابتدای دهه ۱۹۸۰ میلادی تا اوایل دهه ۲۰۰۰ – خدمات اینترنتی بر اساس پروتکل‌های بازی که جامعه اینترنتی آن‌ها را کنترل می‌کرد، ساخته می‌شدند. این بدان معنا است که افراد یا سازمان‌ها می‌توانستند با آگاهی از اینکه بعدها قوانین بازی تغییر پیدا نمی‌کند، حضور اینترنتی خود را افزایش بدهند. ظهور شرکت‌های اینترنتی بزرگ مثل یاهو، گوگل، آمازون، فیس‌بوک، لینکدین، و یوتیوب نیز در این دوره آغاز شد. در این فرآیند، اهمیت پلتفرم‌های متمرکز مثل AOL به میزان زیادی کاهش یافت.

در طول نسل دوم اینترنت – از اواسط سال ۲۰۰۰ تاکنون – شرکت‌های فناوری سودآور ازجمله گوگل، اپل، فیس بوک و آمازون (این چهار شرکت بزرگ به‌اختصار GAFA گفته می‌شوند)، نرم‌افزارها و خدماتی را ارائه دادند که به‌سرعت از توانایی‌های پروتکل‌های باز پیشی گرفت. رشد برق‌آسای گوشی‌های هوشمند این روند را تسریع کرد چرا که برنامه‌های موجود در این گوشی‌ها اکثراً از اینترنت استفاده می‌کردند. درنهایت کاربرانی که از سرویس‌های باز استفاده می‌کردند، به خدمات پیشرفته‌تر و متمرکزتر روی آوردند. آن‌ها حتی زمانی که هنوز به پروتکل‌های باز مثل وب دسترسی داشتند هم از خدمات و نرم‌افزارهای GAFA استفاده می‌کردند.

خبر خوب این است که میلیاردها نفر به فناوری‌های شگفت‌انگیزی دسترسی پیدا کردند، که استفاده از بیشتر آن‌ها رایگان بود. اما خبر بد این است که برای استارت‌آپ‌ها، سازندگان و گروه‌های دیگر بسیار مشکل بود که حضور اینترنتی خود را بدون نگرانی از پلتفرم‌های متمرکز (که قوانین آن‌ها را تغییر می‌دهند و مخاطبان و منافعشان را از بین می‌برند)، افزایش دهند. در نتیجه، این مسئله مانع نوآوری شده و موجب کم شدن جذابیت و پویایی در اینترنت شد. برقراری تمرکز (centralization) تنش‌های اجتماعی گسترده‌ای را نیز ایجاد کرده است که ما می‌توانیم این تنش‌ها را در بحث‌های مربوط به موضوعاتی نظیر اخبار جعلی، روبات‌های تحت حمایت دولت، «محدودسازی» کاربران، قوانین حفظ حریم شخصی اتحادیه اروپا و تعصبات الگوریتمی مشاهده کنیم. این بحث‌ها در سال‌های آینده تشدید خواهند شد.

وب ۳ – نسل سوم اینترنت

یک واکنش به این تمرکز این است که مقررات دولتی را در شرکت‌های اینترنتی بزرگ به‌کار بگیریم. در این صورت، اینترنت همانند شبکه‌های ارتباطی گذشته مثل تلفن، رادیو و شبکه‌های تلویزیونی تلقی می‌شود. اما شبکه‌های مبتنی بر سخت‌افزار که در گذشته به‌کار می‌رفتند، در اصل با یک شبکه مبتنی بر نرم‌افزار مثل اینترنت متفاوت‌اند. وقتی یک شبکه مبتنی بر سخت‌افزار ساخته می‌شود، طراحی مجدد آن تقریباً غیرممکن است. در مقابل، شبکه‌های مبتنی بر نرم‌افزار می‌توانند از طریق نیروهای بازار و نوآوری در کارآفرینی مجدداً طراحی شوند.

اینترنت بزرگ‌ترین شبکه مبتنی بر نرم‌افزاری است که از یک لایه اصلی نسبتاً ساده تشکیل‌شده و میلیاردها کامپیوتر کاملاً قابل برنامه‌ریزی را به یکدیگر متصل می‌کند. نرم‌افزار همان تبدیل تفکر انسان به کدهای کامپیوتری است، و چنین پدیده‌ای یک فضای طراحی تقریباً نامحدود دارد. به‌طور کلی کامپیوترهای متصل به اینترنت می‌توانند آزادانه هر نرم‌افزاری که صاحبان آن‌ها انتخاب می‌کنند را اجرا کنند. هر تصوری می‌تواند باوجود یک مجموعه درست از انگیزه به‌سرعت در اینترنت منتشر شود. مهندسی اینترنتی تلفیقی از طراحی انگیزشی و خلاقیت فنی است.

اینترنت هنوز در ابتدای مسیر رشد خود قرار دارد: خدمات اینترنتی اصلی احتمالاً در دهه‌های بعد کاملاً از نو طراحی خواهند شد. این کار را می‌توان به‌وسیله شبکه‌های کریپتو-اقتصادی انجام داد، ترویج این ایده ابتدا در بیت کوین معرفی و سپس در اتریوم گسترش یافت. شبکه‌های کریپتو بهترین ویژگی‌های دو نسل اول اینترنت را به هم متصل می‌کند: شبکه‌های غیرمتمرکز و جامعه‌محور، با قابلیت‌هایی که درنهایت از پیشرفته‌ترین خدمات شبکه‌های نامتمرکز پیشی خواهند گرفت.

چرا تمرکززدایی انجام می‌شود؟

تمرکززدایی یا decentralization یک مفهوم کاملاً ناآشنا است. برای مثال، گاهی اوقات گفته می‌شود که دلیل حمایت شبکه ارز دیجیتال از تمرکز زدایی، مقاومت در برابر محدودسازی دولت و یا طرفداری از دیدگاه سیاسی لیبرتارین‌ها است. اما موارد ذکر شده دلیل اصلی اهمیت تمرکززدایی نیستند.

بیایید به مشکلات پلتفرم‌های متمرکز نگاهی بیندازیم.

پلتفرم‌های متمرکز یک چرخه زندگی قابل پیش‌بینی را دنبال می‌کنند. زمانی که آن‌ها شروع به‌کار می‌کنند، هر کاری که می‌توانند برای استخدام کاربران و اشخاص ثالث مثل توسعه‌دهندگان، کسب‌وکارها و سازمان‌های رسانه‌ای انجام می‌دهند. آن‌ها این کار را انجام می‌دهند تا خدمات خود را ارزشمندتر کنند، زیرا پلتفرم‌ها (بنا به تعریف خود) سیستم‌هایی هستند که تأثیرات شبکه‌ای چند طرفه دارند. هنگامی که پلتفرم‌ها منحنی پیشرفت (S-curve) را ارتقا می‌دهند، قدرتشان بر روی کاربران و اشخاص ثالث به‌طور پیوسته افزایش می‌یابد.

زمانی که آن‌ها در بالای منحنی پیشرفت (S-curve) قرار می‌گیرند، روابطشان با شرکت‌کنندگان شبکه از مجموع مثبت به مجموع صفر تغییر می‌کند. ساده‌ترین راه برای ادامه رشد، استخراج داده از کاربران و رقابت با مجموعه‌ها بر سر مخاطب و منفعت است.

گوگل در برابر یلپ (Yelp)، فیس‌بوک در برابر زینگا (Zynga)، و توییتر در برابر کلاینت‌های شخص ثالث خود، نمونه‌های تاریخی برای این اتفاق هستند. سیستم‌عامل‌هایی مثل iOS و اندروید عملکرد بهتری دارند. حتی با وجود اینکه ۳۰ درصد مالیات می‌گیرند، برنامه‌ها را با دلایلِ به‌ظاهر دلبخواهی رد و عاملیت برنامه‌های شخص ثالث را آزادانه از آنِ خود می‌کنند.

این عبور از همکاری به رقابت برای شخص ثالث، شبیه به روش فروش «جلب و تغییر» یا (bait and switch) است. با گذر زمان، بهترین کارآفرینان، توسعه‌دهندگان و سرمایه‌گذاران نگران ساخت پلتفرم‌های متمرکز شدند. در حال حاضر شواهد زیادی وجود دارد که انجام این کار ناامیدکننده است، حریم خصوصی کاربران را در معرض حفره‌های امنیتی قرار می‌دهد و کنترل اطلاعات را از دست آن‌ها خارج می‌کند. احتمالاً در آینده این مشکلات در پلتفرم‌های متمرکز بیشتر خواهند شد.

ورود به شبکه کریپتو

شبکه‌های کریپتو یا شبکه‌های ارز دیجیتال، شبکه‌های مبتنی بر اینترنتی هستند که ۱) برای حفظ و به‌روزرسانی وضعیت از مکانیزم‌های اجماع نظیر بلاک چین استفاده می‌کنند، ۲) برای دادن انگیزه به شرکت‌کنندگان اجماع (ماینرها و اعتبارسنج‌ها) و سایر شرکت‌کنندگان شبکه از ارزهای دیجیتال (کوین و توکن) استفاده می‌کنند. شبکه برخی از ارزهای دیجیتال (نظیر اتریوم)، پلتفرم‌های برنامه‌نویسی عمومی و به‌اصطلاح کاربردپذیری هستند که می‌توانند تقریباً برای هر منظوری مورداستفاده قرار بگیرند. سایر شبکه‌ها نیز برای اهداف خاصی طراحی شده‌اند؛ برای نمونه بیت کوین در اصل برای ذخیره‌سازی ارزش، گولم (Golem) برای انجام محاسبات و فایل کوین (Filecoin) برای ذخیره‌سازی نامتمرکز فایل‌ها طراحی شده است.

پروتکل‌های اینترنتی اولیه مشخصات فنی بودند که توسط کارگروه‌ها و سازمان‌های غیرانتفاعی ایجاد می‌شدند و دستیابی به مقبولیت در آن‌ها به میزان علاقه جامعه اینترنتی بستگی داشت. این روش در اولین روزهای اینترنت مؤثر بود اما از اوایل دهه ۱۹۹۰ به بعد، تعداد کمی از پروتکل‌های جدید به مقبولیت گسترده دست پیدا کردند. شبکه ارزهای دیجیتال این مشکلات را با ارائه انگیزه‌های اقتصادی به توسعه‌دهندگان، نگه‌دارندگان و سایر کاربران شبکه برطرف می‌کنند. آن‌ها همچنین از نظر فنی بسیار قوی هستند. برای مثال، قادر به حفظ وضعیت و انجام تغییرات اختیاری بر روی آن وضعیت‌اند، کاری که پروتکل‌های قدیمی هرگز قادر به انجام آن نبودند.

شبکه‌های ارز دیجیتال برای اطمینان از بی‌طرف ماندن هنگام رشد، مکانیزم‌های مختلفی را به‌کار می‌گیرند و در این حین از تبلیغات فریبکارانه پلتفرم‌های متمرکز جلوگیری به عمل می‌آورند. ابتدا، قرارداد میان این شبکه‌ها و کاربرانشان در کد متن‌باز اجرا شده و سپس، کاربران با استفاده از مکانیزم اعتراض و خروج (voice and exit) کنترل می‌شوند. امکان اعتراض از طریق اداره جامعه، هم به‌صورت درون زنجیره‌ای یا on-chain (از طریق پروتکل) و هم به‌صورت برون زنجیره‌ای و Off-chain (از طریق ساختارهای اجتماعی اطراف پروتکل) در اختیار کاربران قرار می‌گیرد. آن‌ها می‌توانند با فروختن سکه‌های خود و یا در موارد بسیار نادر با فورک شدن این پروتکل از شبکه خارج بشوند.

بیشتر بخوانید: چرا بلاک چین‌ با دموکراسی در تضاد است؟

خلاصه اینکه، شبکه ارزهای دیجیتال در جهت رشد شبکه و ارزش توکن، کاربران را با هم متحد می‌کند تا برای رسیدن به یک هدف مشترک یعنی رشد شبکه و ارزش توکن تلاش کنند. این هم‌بستگی یکی از دلایل اصلی رشد بیت کوین و مقاومت آن در برابر بدگمانی است، حتی زمانی که شبکه ارزهای دیجیتال جدید مثل اتریوم در کنار این شبکه رشد کرده‌اند.

شبکه‌های ارزهای دیجیتال امروزی دارای محدودیت‌هایی هستند که آن‌ها را از شرکت‌های متمرکز چالش‌برانگیز دور نگه می‌دارند. شدیدترین محدودیت‌ها مربوط به عملکرد و مقیاس‌پذیری این شبکه‌ها است. چند سال آینده صرف اصلاح این محدودیت‌ها و ایجاد شبکه‌هایی خواهد شد که زیربنای ارزهای دیجیتال را تشکیل می‌دهد. پس از آن، بیشتر انرژی صرف ساختن برنامه‌های کاربردی برای این زیربنا خواهد شد.

تمرکززدایی چگونه پیروز می‌شود؟

یک مسئله می‌گوید که شبکه‌های نامتمرکز باید پیروز بشوند، و مسئله دیگر می‌گوید که آن‌ها موفق خواهند شد. بیایید به دلایل خاصی بپردازیم که چرا می‌توان نسبت به این حوزه خوش‌بین بود.

خدمات وب و نرم‌افزاری توسط توسعه‌دهندگان ساخته شده‌اند. در دنیا میلیون‌ها توسعه‌دهنده‌ی بسیار ماهر وجود دارند. تنها بخش کوچکی از آن‌ها در شرکت‌های بزرگ فناوری کار می‌کنند، و همچنین تنها بخش کوچکی از آن‌ها در توسعه محصولات جدید فعالیت دارند. بسیاری از مهم‌ترین پروژه‌های مربوط به نرم‌افزار تاریخ را استارآپ‌ها و جوامع توسعه‌دهنده‌ی مستقل به وجود آورده‌اند.

بیل جوی می‌گوید:

مهم نیست که شما چه کسی هستید، مهم این است که اکثر افراد باهوش برای دیگران کار می‌کنند.

شبکه‌های نامتمرکز به همان دلیل که بر نسل اول اینترنت پیروز شدند می‌توانند در نسل سوم اینترنت نیز برنده باشند، و این کار را با تسخیر قلب و ذهن کارآفرینان و توسعه‌دهندگان انجام می‌دهند.

یک مقایسه گویا، رقابت بین ویکی‌پدیا و رقبای آن مثل انکارتا در سال ۲۰۰۰ است. اگر شما هر دو محصول را در اوایل سال ۲۰۰۰ باهم مقایسه کنید، انکارتا یک محصول بهتر با پوشش موضوعی بهتر و دقت بیشتر بود. اما ویکی‌پدیا به‌سرعت پیشرفت کرد زیرا انجمن فعالی از شرکت‌کنندگان داوطلب داشت که جذب ویژگی‌های نامتمرکز و جامعه‌محور آن می‌شدند. تا سال ۲۰۰۵، ویکی‌پدیا محبوب‌ترین سایت مرجع در اینترنت بود. در سال ۲۰۰۹، انکارتا تعطیل شد.

تجربه نشان می‌دهد، زمانی که شما سیستم‌های نامتمرکز و متمرکز را باهم مقایسه می‌کنید باید آن‌ها را به‌عنوان فرآیندهای پویا و محصولات جدی در نظر بگیرید، نه فرآیندهای ساکن. سیستم‌های متمرکز اغلب در زمان شروع به‌کار کاملاً حمایت می‌شوند، اما تنها زمانی بهتر می‌شوند که کارمندان شرکت حمایت‌کننده به آن‌ها کمک می‌کنند. در مقابل، سیستم‌های نامتمرکز در زمان آغاز کار خود به‌طور کامل حمایت نمی‌شوند. اما تحت شرایط مناسب، به دلیل جذب شرکت‌کنندگان جدید، به‌سرعت رشد می‌کنند.

در مورد شبکه ارزهای دیجیتال، حلقه‌های بازخورد متعدد و پیچیده‌ای وجود دارد که شامل توسعه‌دهندگان پروتکل اصلی، توسعه‌دهندگان شبکه ارزهای دیجیتال مکمل، توسعه‌دهندگان برنامه‌های کاربردی شخص ثالث و ارائه‌دهندگان سرویس می‌شود که شبکه را مدیریت می‌کنند. انگیزه‌های توکن مرتبط، این حلقه‌های بازخورد را بیشتر تقویت می‌کند؛ همان‌گونه که در مورد بیت کوین و اتریوم دیدیم، این انگیزه‌ها می‌تواند سرعت توسعه جوامع ارز دیجیتال را افزایش بدهند (این امر ممکن است گاهی نتایج منفی در پی داشته باشد، مثلاً زمانی که استخراج بیت کوین برق زیادی مصرف می‌کند).

پاسخ این سؤال که کدام یک از سیستم‌های متمرکز یا نامتمرکز خواهند توانست در نسل بعدی اینترنت پیروز شوند، بستگی به این دارد که چه کسانی بتوانند در نسل بعدی اینترنت پیروز بشوند؛ یعنی بتوانند محصولات جذاب‌تری را به وجود آورند و توسعه‌دهندگان و کارآفرینان بهتری را به سمت خود جلب کنند. گوگل، اپل، فیس‌بوک، آمازون یا به‌اختصار GAFA، مزیت‌های بسیاری اعم از ذخایر نقدی، پایگاه کاربری بزرگ، و یک زیرساخت کاربردی دارد. شبکه ارزهای دیجیتال پیشنهاد ارزشمند و جالبی برای توسعه‌دهندگان و کارآفرینان دارند. اگر آن‌ها بتوانند قلب و ذهن توسعه‌دهندگان و کارآفرینان را تسخیر کنند منابع بیشتری از GAFA را می‌توانند تجهیز کنند و به‌سرعت محصول خود را توسعه دهند.

فارمر می‌گوید:

اگر در سال ۱۹۸۹ از افراد سؤال می‌کردید که چه چیزی نیاز دارند تا زندگی آن‌ها بهتر شود، به‌احتمال زیاد در پاسخ می‌گفتند که به یک شبکه نامتمرکز متشکل از نود نیاز دارد که حامل اطلاعات بوده و با استفاده از ابرمتن (hypertext) به یکدیگر مرتبط شده‌اند.

پلتفرم‌های متمرکز غالباً در زمان راه‌اندازی دارای برنامه‌های کاربردی جالبی هستند: برای نمونه فیس‌بوک قابلیت‌های اصلی برای برقراری تعامل اجتماعی در بستر شبکه‌های اجتماعی را دارا بود و آیفون تعدادی از برنامه‌های کاربردی اصلی را همراه خود داشت. در مقابل، پلتفرم‌های نامتمرکز اغلب بدون حمایت کامل و بدون آگاهی از موارد استفاده درست راه‌اندازی می‌شوند. درنتیجه، آن‌ها باید دو مرحله تناسب محصول با بازار را موردبررسی قرار دهند: ۱) تناسب محصول با بازار بین پلتفرم و توسعه‌دهندگان و کارآفرینانی که پلتقرم را تکمیل کردند و اکوسیستم‌ها را به وجود آوردند،۲) تناسب محصول با بازار بین پلتفرم/ اکوسیستم و کاربران نهایی. این فرآیند دو مرحله‌ای باعث می‌شود بسیاری از افراد مثل تکنولوژیست‌های ماهر به‌طور پیوسته پتانسیل پلتفرم‌های نامتمرکز را دستکم بگیرند.

نسل بعدی اینترنت

شبکه‌های نامتمرکز یک گلوله نقره‌ای نیستند که بتوان آن‌ها را به‌طرف تمام مشکلات اینترنت شلیک کرد و برای همیشه این مشکلات را از میان برداشت. با این حال می‌توان باوجود آن‌ها به راهکارهای بهتری دست پیدا کرد، چراکه نسبت به سیستم‌های متمرکز روش‌های بهتری را ارائه می‌دهند.

مشکل اسپم (spam) توییتر را با مشکل اسپم ایمیل مقایسه کنید.

از آنجایی که توییتر شبکه خود را برای توسعه‌دهندگان شخص ثالث بست، تنها شرکتی که بر روی اسپم توییتر کار می‌کند خود توییتر است. در مقابل، شرکت‌های زیادی وجود داشتند که تلاش می‌کردند با یک سرمایه چند میلیارد دلاری از راه سرمایه‌گذاری ریسک‌پذیر و تأمین مالی شرکت‌ها با اسپم ایمیل مقابله کنند. در حال حاضر مشکل اسپم ایمیل کاملاً برطرف نشده، اما بسیار بهتر شده است: سرویس‌دهندگان واسطه (third partyها) متوجه شدند که پروتکل ایمیل نامتمرکز است، بنابراین می‌توانستند کسب‌وکار خود را بر بستر آن ایجاد کنند، بدون آنکه در مورد تغییر مقررات کلی نگرانی داشته باشند.

یا مشکلات مدیریت شبکه را درنظر بگیرید.

امروزه، عده بی‌شماری از کارمندان در پلتفرم‌های بزرگ تصمیم می‌گیرند که اطلاعات چگونه رتبه‌بندی یا محدود بشوند، کدام‌یک از کاربران فعالیت داشته باشند و کدام‌یک از آن‌ها محدود بشوند. آن‌ها در تعیین تصمیمات مدیریتی مهم دیگر نیز نقش دارند. در شبکه ارزهای دیجیتال، این تصمیمات توسط جامعه، با استفاده از مکانیزم‌های باز و شفاف اتخاذ می‌شوند. همان‌طور که ما در مورد جهان آفلاین می‌دانیم، سیستم‌های دموکراتیک کامل نیستند، اما نسبت به جایگزین‌های موجود برتری دارند.

مدت‌هاست که پلتفرم‌های متمرکز در رأس قرارگرفته‌اند، آن‌قدر که فراموش کرده‌ایم روش بهتری برای ایجاد سرویس‌های اینترنتی وجود دارند. شبکه ارزهای دیجیتال برای توسعه شبکه‌های جامعه مدار و ارائه شرایط یکسان به توسعه‌دهندگان، سازندگان و تجارت‌ها، روش قدرتمندی است. در نسل اول اینترنت، شاهد ارزش سیستم‌های غیرمتمرکز بودیم. خوشبختانه این امر در نسل بعدی آن نیز تکرار خواهد شد.

منبع: medium

اشتراک در تلگرام

چرا تمرکززدایی حائز اهمیت است ؟

Decentralizationاینترنتاینترنت نسل سومبلاک چینتمرکزتمرکز زداییغیر متمرکز سازیمدیریت شبکهامروزه اینترنت با تمام مزایای نامحدودش به انحصار غول‌های بزرگ اطلاعات درآمده است. برای پویایی دوباره اینترنت و نوآوری‌های هر چه بیشتر به تنها چیزی که نیاز داریم «تمرکززدایی» است.

دو نسل اول اینترنت

در طول نسل اول اینترنت – از ابتدای دهه ۱۹۸۰ میلادی تا اوایل دهه ۲۰۰۰ – خدمات اینترنتی بر اساس پروتکل‌های بازی که جامعه اینترنتی آن‌ها را کنترل می‌کرد، ساخته می‌شدند. این بدان معنا است که افراد یا سازمان‌ها می‌توانستند با آگاهی از اینکه بعدها قوانین بازی تغییر پیدا نمی‌کند، حضور اینترنتی خود را افزایش بدهند. ظهور شرکت‌های اینترنتی بزرگ مثل یاهو، گوگل، آمازون، فیس‌بوک، لینکدین، و یوتیوب نیز در این دوره آغاز شد. در این فرآیند، اهمیت پلتفرم‌های متمرکز مثل AOL به میزان زیادی کاهش یافت.

در طول نسل دوم اینترنت – از اواسط سال ۲۰۰۰ تاکنون – شرکت‌های فناوری سودآور ازجمله گوگل، اپل، فیس بوک و آمازون (این چهار شرکت بزرگ به‌اختصار GAFA گفته می‌شوند)، نرم‌افزارها و خدماتی را ارائه دادند که به‌سرعت از توانایی‌های پروتکل‌های باز پیشی گرفت. رشد برق‌آسای گوشی‌های هوشمند این روند را تسریع کرد چرا که برنامه‌های موجود در این گوشی‌ها اکثراً از اینترنت استفاده می‌کردند. درنهایت کاربرانی که از سرویس‌های باز استفاده می‌کردند، به خدمات پیشرفته‌تر و متمرکزتر روی آوردند. آن‌ها حتی زمانی که هنوز به پروتکل‌های باز مثل وب دسترسی داشتند هم از خدمات و نرم‌افزارهای GAFA استفاده می‌کردند.

خبر خوب این است که میلیاردها نفر به فناوری‌های شگفت‌انگیزی دسترسی پیدا کردند، که استفاده از بیشتر آن‌ها رایگان بود. اما خبر بد این است که برای استارت‌آپ‌ها، سازندگان و گروه‌های دیگر بسیار مشکل بود که حضور اینترنتی خود را بدون نگرانی از پلتفرم‌های متمرکز (که قوانین آن‌ها را تغییر می‌دهند و مخاطبان و منافعشان را از بین می‌برند)، افزایش دهند. در نتیجه، این مسئله مانع نوآوری شده و موجب کم شدن جذابیت و پویایی در اینترنت شد. برقراری تمرکز (centralization) تنش‌های اجتماعی گسترده‌ای را نیز ایجاد کرده است که ما می‌توانیم این تنش‌ها را در بحث‌های مربوط به موضوعاتی نظیر اخبار جعلی، روبات‌های تحت حمایت دولت، «محدودسازی» کاربران، قوانین حفظ حریم شخصی اتحادیه اروپا و تعصبات الگوریتمی مشاهده کنیم. این بحث‌ها در سال‌های آینده تشدید خواهند شد.

وب ۳ – نسل سوم اینترنت

یک واکنش به این تمرکز این است که مقررات دولتی را در شرکت‌های اینترنتی بزرگ به‌کار بگیریم. در این صورت، اینترنت همانند شبکه‌های ارتباطی گذشته مثل تلفن، رادیو و شبکه‌های تلویزیونی تلقی می‌شود. اما شبکه‌های مبتنی بر سخت‌افزار که در گذشته به‌کار می‌رفتند، در اصل با یک شبکه مبتنی بر نرم‌افزار مثل اینترنت متفاوت‌اند. وقتی یک شبکه مبتنی بر سخت‌افزار ساخته می‌شود، طراحی مجدد آن تقریباً غیرممکن است. در مقابل، شبکه‌های مبتنی بر نرم‌افزار می‌توانند از طریق نیروهای بازار و نوآوری در کارآفرینی مجدداً طراحی شوند.

اینترنت بزرگ‌ترین شبکه مبتنی بر نرم‌افزاری است که از یک لایه اصلی نسبتاً ساده تشکیل‌شده و میلیاردها کامپیوتر کاملاً قابل برنامه‌ریزی را به یکدیگر متصل می‌کند. نرم‌افزار همان تبدیل تفکر انسان به کدهای کامپیوتری است، و چنین پدیده‌ای یک فضای طراحی تقریباً نامحدود دارد. به‌طور کلی کامپیوترهای متصل به اینترنت می‌توانند آزادانه هر نرم‌افزاری که صاحبان آن‌ها انتخاب می‌کنند را اجرا کنند. هر تصوری می‌تواند باوجود یک مجموعه درست از انگیزه به‌سرعت در اینترنت منتشر شود. مهندسی اینترنتی تلفیقی از طراحی انگیزشی و خلاقیت فنی است.

اینترنت هنوز در ابتدای مسیر رشد خود قرار دارد: خدمات اینترنتی اصلی احتمالاً در دهه‌های بعد کاملاً از نو طراحی خواهند شد. این کار را می‌توان به‌وسیله شبکه‌های کریپتو-اقتصادی انجام داد، ترویج این ایده ابتدا در بیت کوین معرفی و سپس در اتریوم گسترش یافت. شبکه‌های کریپتو بهترین ویژگی‌های دو نسل اول اینترنت را به هم متصل می‌کند: شبکه‌های غیرمتمرکز و جامعه‌محور، با قابلیت‌هایی که درنهایت از پیشرفته‌ترین خدمات شبکه‌های نامتمرکز پیشی خواهند گرفت.

چرا تمرکززدایی انجام می‌شود؟

تمرکززدایی یا decentralization یک مفهوم کاملاً ناآشنا است. برای مثال، گاهی اوقات گفته می‌شود که دلیل حمایت شبکه ارز دیجیتال از تمرکز زدایی، مقاومت در برابر محدودسازی دولت و یا طرفداری از دیدگاه سیاسی لیبرتارین‌ها است. اما موارد ذکر شده دلیل اصلی اهمیت تمرکززدایی نیستند.

بیایید به مشکلات پلتفرم‌های متمرکز نگاهی بیندازیم.

پلتفرم‌های متمرکز یک چرخه زندگی قابل پیش‌بینی را دنبال می‌کنند. زمانی که آن‌ها شروع به‌کار می‌کنند، هر کاری که می‌توانند برای استخدام کاربران و اشخاص ثالث مثل توسعه‌دهندگان، کسب‌وکارها و سازمان‌های رسانه‌ای انجام می‌دهند. آن‌ها این کار را انجام می‌دهند تا خدمات خود را ارزشمندتر کنند، زیرا پلتفرم‌ها (بنا به تعریف خود) سیستم‌هایی هستند که تأثیرات شبکه‌ای چند طرفه دارند. هنگامی که پلتفرم‌ها منحنی پیشرفت (S-curve) را ارتقا می‌دهند، قدرتشان بر روی کاربران و اشخاص ثالث به‌طور پیوسته افزایش می‌یابد.

زمانی که آن‌ها در بالای منحنی پیشرفت (S-curve) قرار می‌گیرند، روابطشان با شرکت‌کنندگان شبکه از مجموع مثبت به مجموع صفر تغییر می‌کند. ساده‌ترین راه برای ادامه رشد، استخراج داده از کاربران و رقابت با مجموعه‌ها بر سر مخاطب و منفعت است.

گوگل در برابر یلپ (Yelp)، فیس‌بوک در برابر زینگا (Zynga)، و توییتر در برابر کلاینت‌های شخص ثالث خود، نمونه‌های تاریخی برای این اتفاق هستند. سیستم‌عامل‌هایی مثل iOS و اندروید عملکرد بهتری دارند. حتی با وجود اینکه ۳۰ درصد مالیات می‌گیرند، برنامه‌ها را با دلایلِ به‌ظاهر دلبخواهی رد و عاملیت برنامه‌های شخص ثالث را آزادانه از آنِ خود می‌کنند.

این عبور از همکاری به رقابت برای شخص ثالث، شبیه به روش فروش «جلب و تغییر» یا (bait and switch) است. با گذر زمان، بهترین کارآفرینان، توسعه‌دهندگان و سرمایه‌گذاران نگران ساخت پلتفرم‌های متمرکز شدند. در حال حاضر شواهد زیادی وجود دارد که انجام این کار ناامیدکننده است، حریم خصوصی کاربران را در معرض حفره‌های امنیتی قرار می‌دهد و کنترل اطلاعات را از دست آن‌ها خارج می‌کند. احتمالاً در آینده این مشکلات در پلتفرم‌های متمرکز بیشتر خواهند شد.

ورود به شبکه کریپتو

شبکه‌های کریپتو یا شبکه‌های ارز دیجیتال، شبکه‌های مبتنی بر اینترنتی هستند که ۱) برای حفظ و به‌روزرسانی وضعیت از مکانیزم‌های اجماع نظیر بلاک چین استفاده می‌کنند، ۲) برای دادن انگیزه به شرکت‌کنندگان اجماع (ماینرها و اعتبارسنج‌ها) و سایر شرکت‌کنندگان شبکه از ارزهای دیجیتال (کوین و توکن) استفاده می‌کنند. شبکه برخی از ارزهای دیجیتال (نظیر اتریوم)، پلتفرم‌های برنامه‌نویسی عمومی و به‌اصطلاح کاربردپذیری هستند که می‌توانند تقریباً برای هر منظوری مورداستفاده قرار بگیرند. سایر شبکه‌ها نیز برای اهداف خاصی طراحی شده‌اند؛ برای نمونه بیت کوین در اصل برای ذخیره‌سازی ارزش، گولم (Golem) برای انجام محاسبات و فایل کوین (Filecoin) برای ذخیره‌سازی نامتمرکز فایل‌ها طراحی شده است.

پروتکل‌های اینترنتی اولیه مشخصات فنی بودند که توسط کارگروه‌ها و سازمان‌های غیرانتفاعی ایجاد می‌شدند و دستیابی به مقبولیت در آن‌ها به میزان علاقه جامعه اینترنتی بستگی داشت. این روش در اولین روزهای اینترنت مؤثر بود اما از اوایل دهه ۱۹۹۰ به بعد، تعداد کمی از پروتکل‌های جدید به مقبولیت گسترده دست پیدا کردند. شبکه ارزهای دیجیتال این مشکلات را با ارائه انگیزه‌های اقتصادی به توسعه‌دهندگان، نگه‌دارندگان و سایر کاربران شبکه برطرف می‌کنند. آن‌ها همچنین از نظر فنی بسیار قوی هستند. برای مثال، قادر به حفظ وضعیت و انجام تغییرات اختیاری بر روی آن وضعیت‌اند، کاری که پروتکل‌های قدیمی هرگز قادر به انجام آن نبودند.

شبکه‌های ارز دیجیتال برای اطمینان از بی‌طرف ماندن هنگام رشد، مکانیزم‌های مختلفی را به‌کار می‌گیرند و در این حین از تبلیغات فریبکارانه پلتفرم‌های متمرکز جلوگیری به عمل می‌آورند. ابتدا، قرارداد میان این شبکه‌ها و کاربرانشان در کد متن‌باز اجرا شده و سپس، کاربران با استفاده از مکانیزم اعتراض و خروج (voice and exit) کنترل می‌شوند. امکان اعتراض از طریق اداره جامعه، هم به‌صورت درون زنجیره‌ای یا on-chain (از طریق پروتکل) و هم به‌صورت برون زنجیره‌ای و Off-chain (از طریق ساختارهای اجتماعی اطراف پروتکل) در اختیار کاربران قرار می‌گیرد. آن‌ها می‌توانند با فروختن سکه‌های خود و یا در موارد بسیار نادر با فورک شدن این پروتکل از شبکه خارج بشوند.

بیشتر بخوانید: چرا بلاک چین‌ با دموکراسی در تضاد است؟

خلاصه اینکه، شبکه ارزهای دیجیتال در جهت رشد شبکه و ارزش توکن، کاربران را با هم متحد می‌کند تا برای رسیدن به یک هدف مشترک یعنی رشد شبکه و ارزش توکن تلاش کنند. این هم‌بستگی یکی از دلایل اصلی رشد بیت کوین و مقاومت آن در برابر بدگمانی است، حتی زمانی که شبکه ارزهای دیجیتال جدید مثل اتریوم در کنار این شبکه رشد کرده‌اند.

شبکه‌های ارزهای دیجیتال امروزی دارای محدودیت‌هایی هستند که آن‌ها را از شرکت‌های متمرکز چالش‌برانگیز دور نگه می‌دارند. شدیدترین محدودیت‌ها مربوط به عملکرد و مقیاس‌پذیری این شبکه‌ها است. چند سال آینده صرف اصلاح این محدودیت‌ها و ایجاد شبکه‌هایی خواهد شد که زیربنای ارزهای دیجیتال را تشکیل می‌دهد. پس از آن، بیشتر انرژی صرف ساختن برنامه‌های کاربردی برای این زیربنا خواهد شد.

تمرکززدایی چگونه پیروز می‌شود؟

یک مسئله می‌گوید که شبکه‌های نامتمرکز باید پیروز بشوند، و مسئله دیگر می‌گوید که آن‌ها موفق خواهند شد. بیایید به دلایل خاصی بپردازیم که چرا می‌توان نسبت به این حوزه خوش‌بین بود.

خدمات وب و نرم‌افزاری توسط توسعه‌دهندگان ساخته شده‌اند. در دنیا میلیون‌ها توسعه‌دهنده‌ی بسیار ماهر وجود دارند. تنها بخش کوچکی از آن‌ها در شرکت‌های بزرگ فناوری کار می‌کنند، و همچنین تنها بخش کوچکی از آن‌ها در توسعه محصولات جدید فعالیت دارند. بسیاری از مهم‌ترین پروژه‌های مربوط به نرم‌افزار تاریخ را استارآپ‌ها و جوامع توسعه‌دهنده‌ی مستقل به وجود آورده‌اند.

بیل جوی می‌گوید:

مهم نیست که شما چه کسی هستید، مهم این است که اکثر افراد باهوش برای دیگران کار می‌کنند.

شبکه‌های نامتمرکز به همان دلیل که بر نسل اول اینترنت پیروز شدند می‌توانند در نسل سوم اینترنت نیز برنده باشند، و این کار را با تسخیر قلب و ذهن کارآفرینان و توسعه‌دهندگان انجام می‌دهند.

یک مقایسه گویا، رقابت بین ویکی‌پدیا و رقبای آن مثل انکارتا در سال ۲۰۰۰ است. اگر شما هر دو محصول را در اوایل سال ۲۰۰۰ باهم مقایسه کنید، انکارتا یک محصول بهتر با پوشش موضوعی بهتر و دقت بیشتر بود. اما ویکی‌پدیا به‌سرعت پیشرفت کرد زیرا انجمن فعالی از شرکت‌کنندگان داوطلب داشت که جذب ویژگی‌های نامتمرکز و جامعه‌محور آن می‌شدند. تا سال ۲۰۰۵، ویکی‌پدیا محبوب‌ترین سایت مرجع در اینترنت بود. در سال ۲۰۰۹، انکارتا تعطیل شد.

تجربه نشان می‌دهد، زمانی که شما سیستم‌های نامتمرکز و متمرکز را باهم مقایسه می‌کنید باید آن‌ها را به‌عنوان فرآیندهای پویا و محصولات جدی در نظر بگیرید، نه فرآیندهای ساکن. سیستم‌های متمرکز اغلب در زمان شروع به‌کار کاملاً حمایت می‌شوند، اما تنها زمانی بهتر می‌شوند که کارمندان شرکت حمایت‌کننده به آن‌ها کمک می‌کنند. در مقابل، سیستم‌های نامتمرکز در زمان آغاز کار خود به‌طور کامل حمایت نمی‌شوند. اما تحت شرایط مناسب، به دلیل جذب شرکت‌کنندگان جدید، به‌سرعت رشد می‌کنند.

در مورد شبکه ارزهای دیجیتال، حلقه‌های بازخورد متعدد و پیچیده‌ای وجود دارد که شامل توسعه‌دهندگان پروتکل اصلی، توسعه‌دهندگان شبکه ارزهای دیجیتال مکمل، توسعه‌دهندگان برنامه‌های کاربردی شخص ثالث و ارائه‌دهندگان سرویس می‌شود که شبکه را مدیریت می‌کنند. انگیزه‌های توکن مرتبط، این حلقه‌های بازخورد را بیشتر تقویت می‌کند؛ همان‌گونه که در مورد بیت کوین و اتریوم دیدیم، این انگیزه‌ها می‌تواند سرعت توسعه جوامع ارز دیجیتال را افزایش بدهند (این امر ممکن است گاهی نتایج منفی در پی داشته باشد، مثلاً زمانی که استخراج بیت کوین برق زیادی مصرف می‌کند).

پاسخ این سؤال که کدام یک از سیستم‌های متمرکز یا نامتمرکز خواهند توانست در نسل بعدی اینترنت پیروز شوند، بستگی به این دارد که چه کسانی بتوانند در نسل بعدی اینترنت پیروز بشوند؛ یعنی بتوانند محصولات جذاب‌تری را به وجود آورند و توسعه‌دهندگان و کارآفرینان بهتری را به سمت خود جلب کنند. گوگل، اپل، فیس‌بوک، آمازون یا به‌اختصار GAFA، مزیت‌های بسیاری اعم از ذخایر نقدی، پایگاه کاربری بزرگ، و یک زیرساخت کاربردی دارد. شبکه ارزهای دیجیتال پیشنهاد ارزشمند و جالبی برای توسعه‌دهندگان و کارآفرینان دارند. اگر آن‌ها بتوانند قلب و ذهن توسعه‌دهندگان و کارآفرینان را تسخیر کنند منابع بیشتری از GAFA را می‌توانند تجهیز کنند و به‌سرعت محصول خود را توسعه دهند.

فارمر می‌گوید:

اگر در سال ۱۹۸۹ از افراد سؤال می‌کردید که چه چیزی نیاز دارند تا زندگی آن‌ها بهتر شود، به‌احتمال زیاد در پاسخ می‌گفتند که به یک شبکه نامتمرکز متشکل از نود نیاز دارد که حامل اطلاعات بوده و با استفاده از ابرمتن (hypertext) به یکدیگر مرتبط شده‌اند.

پلتفرم‌های متمرکز غالباً در زمان راه‌اندازی دارای برنامه‌های کاربردی جالبی هستند: برای نمونه فیس‌بوک قابلیت‌های اصلی برای برقراری تعامل اجتماعی در بستر شبکه‌های اجتماعی را دارا بود و آیفون تعدادی از برنامه‌های کاربردی اصلی را همراه خود داشت. در مقابل، پلتفرم‌های نامتمرکز اغلب بدون حمایت کامل و بدون آگاهی از موارد استفاده درست راه‌اندازی می‌شوند. درنتیجه، آن‌ها باید دو مرحله تناسب محصول با بازار را موردبررسی قرار دهند: ۱) تناسب محصول با بازار بین پلتفرم و توسعه‌دهندگان و کارآفرینانی که پلتقرم را تکمیل کردند و اکوسیستم‌ها را به وجود آوردند،۲) تناسب محصول با بازار بین پلتفرم/ اکوسیستم و کاربران نهایی. این فرآیند دو مرحله‌ای باعث می‌شود بسیاری از افراد مثل تکنولوژیست‌های ماهر به‌طور پیوسته پتانسیل پلتفرم‌های نامتمرکز را دستکم بگیرند.

نسل بعدی اینترنت

شبکه‌های نامتمرکز یک گلوله نقره‌ای نیستند که بتوان آن‌ها را به‌طرف تمام مشکلات اینترنت شلیک کرد و برای همیشه این مشکلات را از میان برداشت. با این حال می‌توان باوجود آن‌ها به راهکارهای بهتری دست پیدا کرد، چراکه نسبت به سیستم‌های متمرکز روش‌های بهتری را ارائه می‌دهند.

مشکل اسپم (spam) توییتر را با مشکل اسپم ایمیل مقایسه کنید.

از آنجایی که توییتر شبکه خود را برای توسعه‌دهندگان شخص ثالث بست، تنها شرکتی که بر روی اسپم توییتر کار می‌کند خود توییتر است. در مقابل، شرکت‌های زیادی وجود داشتند که تلاش می‌کردند با یک سرمایه چند میلیارد دلاری از راه سرمایه‌گذاری ریسک‌پذیر و تأمین مالی شرکت‌ها با اسپم ایمیل مقابله کنند. در حال حاضر مشکل اسپم ایمیل کاملاً برطرف نشده، اما بسیار بهتر شده است: سرویس‌دهندگان واسطه (third partyها) متوجه شدند که پروتکل ایمیل نامتمرکز است، بنابراین می‌توانستند کسب‌وکار خود را بر بستر آن ایجاد کنند، بدون آنکه در مورد تغییر مقررات کلی نگرانی داشته باشند.

یا مشکلات مدیریت شبکه را درنظر بگیرید.

امروزه، عده بی‌شماری از کارمندان در پلتفرم‌های بزرگ تصمیم می‌گیرند که اطلاعات چگونه رتبه‌بندی یا محدود بشوند، کدام‌یک از کاربران فعالیت داشته باشند و کدام‌یک از آن‌ها محدود بشوند. آن‌ها در تعیین تصمیمات مدیریتی مهم دیگر نیز نقش دارند. در شبکه ارزهای دیجیتال، این تصمیمات توسط جامعه، با استفاده از مکانیزم‌های باز و شفاف اتخاذ می‌شوند. همان‌طور که ما در مورد جهان آفلاین می‌دانیم، سیستم‌های دموکراتیک کامل نیستند، اما نسبت به جایگزین‌های موجود برتری دارند.

مدت‌هاست که پلتفرم‌های متمرکز در رأس قرارگرفته‌اند، آن‌قدر که فراموش کرده‌ایم روش بهتری برای ایجاد سرویس‌های اینترنتی وجود دارند. شبکه ارزهای دیجیتال برای توسعه شبکه‌های جامعه مدار و ارائه شرایط یکسان به توسعه‌دهندگان، سازندگان و تجارت‌ها، روش قدرتمندی است. در نسل اول اینترنت، شاهد ارزش سیستم‌های غیرمتمرکز بودیم. خوشبختانه این امر در نسل بعدی آن نیز تکرار خواهد شد.

منبع: medium

اشتراک در تلگرام

چرا تمرکززدایی حائز اهمیت است ؟

Decentralizationاینترنتاینترنت نسل سومبلاک چینتمرکزتمرکز زداییغیر متمرکز سازیمدیریت شبکه

آشنایی با مفاهیم سیستم‌های مبتنی بر اعتماد

در این مقاله راجع به اعتماد در سیستم‌های اعتباری و به‌طورکلی سیستم‌های مبتنی بر اعتماد صحبت خواهیم کرد.

بیایید ابتدا با مفهوم اعتماد بحث را شروع کنیم. در این مقاله به‌طور خلاصه ویژگی‌های اعتماد و اساس اندازه‌گیری آن را شرح خواهیم داد.

اعتماد چیست؟

اعتماد (Trust)، یک رابطه میان دو هویت است. این دو هویت (می‌تواند سازمان، گروه و یا یک شخص باشد) اطمینان دهنده (trustee) و اطمینان کننده (truster) هستند.

اعتماد فرایندی زمان‌بر بوده و به‌تدریج شکل می‌گیرد و تابعی از ماهیت مسئله است. اعتماد در حوزه‌های مختلف مفهوم متفاوتی دارد.

به‌عنوان مثال اعتماد در فرایند به اشتراک‌گذاری فایل همتا به همتا (p2p)، شامل کیفیت فایل، سرعت دانلود و غیره است و یا در آمازون خریداران به فروشندگان اعتماد می‌کنند که محصول موردنظرشان سالم به‌دست آنها خواهد رسید.

همین مساله موجب شده است تا اعتماد فرایندی ذهنی (subjective) باشد چراکه اعتماد درزمینه‌های مختلف، معنی و سطوح متفاوتی دارد. اعتماد را نمی‌توان در یک مدل محاسباتی واحد تعریف کرد و تعریف مشخصی ندارد.

اعتماد با یک معیار گسسته و یا پیوسته نشان داده می‌شود. اعتماد به دو نوع اعتماد عملکردی (Functional trust) و اعتماد توصیه‌گر (Recommender trust) تقسیم می‌شود.

برای درک بهتر بیایید با یک مثال شروع کنیم، فرض کنید آلیس یک راننده است، اعتماد عملکردی به ما می‌گوید رانندگی او چقدر خوب است؟

اعتماد توصیه‌گر به ما می‌گوید اگر آلیس راننده‌ی دیگری به اسم باب را تأیید کند، چقدر به باب اعتماد خواهید کرد؟

مسلماً اعتمادی که افراد از تجربه‌ی شخصی خود به‌دست می‌آورند بسیار بیشتر از اعتماد به توصیه‌ی یک فرد دیگر است. اگر فردی تجربه‌ی پیشین خوبی با فرد دیگر داشته باشد، دفعه‌ی بعد خیلی راحت‌تر به آن فرد اعتماد خواهد کرد. اما این نکته را در نظر داشته باشید که همیشه این اتفاق نخواهد افتاد.

بیشتر بخوانید: مفهوم کلمه «اعتماد» در بلاک چین

نکته‌ی بسیار مهم این است که درهرصورت درجه‌ای از اعتماد، برای هر کاری باید حاصل شود. اعتماد در یک مساله‌ی حساس و بااهمیت، درجه‌ی بالاتری نسبت به یک مساله‌ی ابتدایی دارد. درجه‌ی اعتماد به نوع مساله بستگی دارد.

اعتماد چه ویژگی‌هایی باید داشته باشد؟

اعتماد باید معیار اندازه‌گیری داشته باشد

معیارهای اندازه‌گیری اعتماد به دسته‌های زیر تقسیم می‌شوند:

مقادیر دودویی (دوحالتی): مانند دوست داشتن و یا دوست نداشتن

مقادیر گسسته‌ای (discrete) چند مقداری: مقادیر دودویی برای اندازه‌گیری اعتماد در تمامی مسئله‌ها کافی نیستند ازاین‌رو مقادیر گسسته‌ی چند مقداری می‌توانند برای طیف بیشتری از مقادیر به‌کار روند. برای مثال مقادیر «تقریباً اعتمادپذیر»، «عدم اعتماد»، «اعتماد با تردید» و غیره را می‌توان نام برد.

مقادیر پیوسته (Continuous): اعتماد در این مسئله‌ها می‌تواند تمام مقادیر را به خود اختصاص دهد مانند آنچه در سیستم‌های امتیازدهی نقطه‌ای اتفاق می‌افتد.

مقادیر بازه‌ای (Interval): اعتماد می‌تواند تمام مقادیر موجود در یک بازه‌ی تعریف‌شده را به خود اختصاص دهد.

اعتماد باید ابعاد داشته باشد

ابعاد اعتماد شامل موارد زیر است:

تعداد معیارهای ارزیابی: بعضی سیستم‌ها از اعتماد تک معیاره استفاده می‌کنند. هر چه این معیار، مقدار بیشتری داشته باشد، اعتماد بیشتر است و هرچه این معیار مقدار کمتری داشته باشد، اعتماد کمتر است. سیستم‌های دیگر شامل مقادیر مختلفی هستند.

برچسب زمانی (Timestamp): اعتماد باید همواره با‌گذشت زمان در یک سیستم به‌روز‌‌رسانی شود.

مسئله‌ی اعتماد: پیش‌از‌این گفتیم که ماهیت اعتماد وابسته به مساله‌ا‎‌ی است که اعتماد پیرامون آن شکل می‌گیرد مثلا یک نویسنده‌ی مورد اعتماد، لزوما یک مکانیک مورد اعتماد نخواهد بود.

اعتماد/اطمینان: به ما می‌گوید چقدر اطمینان کننده از اعتماد خود مطمئن است. در حقیقت درجه‌ی اعتماد را نشان می‌دهد.

اعتماد چند منبع دارد

اعتماد چهار منبع دارد: نگرش، تجربه، رفتار، شباهت

نگرش صریح: اعتماد فرآیندی صریح و به‌دور‌از هرگونه تشریفات و یا تعارف است. نظر اطمینان کننده (Truster) به اطمینان شونده (Trustee) می‌تواند مثبت و یا منفی باشد. نظر اطمینان کننده به شکل صریح نسبت به اطمینان شونده در تصمیم‌گیری او اعمال می‌شود.

شواهد، بازخورد، تجربه: ارزیابی اعتماد در تعامل بین اطمینان کننده و اطمینان شونده شکل می‌گیرد. به‌عنوان مثال هنگامی‌که تراکنش‌های موفقیت‌آمیزی بین A و B، صورت گرفت، A  راحت‌تر می‌تواند به B اعتماد کند.

رفتار: چگونگی رفتار یک اطمینان شونده، بر اعتماد یک اطمینان کننده تاثیر خواهد گذاشت. اعتماد می‌تواند، بر مبنای اعتماد دیگران و به اشتراک‌گذاری تجربیتشان صورت پذیرد. گذاشتن کامنت در زیر یک پست می‌تواند بر اعتماد بین نویسنده‌ی پست و مخاطبان آن پست تاثیر بگذارد.

شباهت: گاهی اوقات با مقایسه‌ی دو گروه اطمینان شونده، و یافتن شباهت‌های بین آن دو گروه، می‌توان از اعتماد به یک گروه، اعتماد به گروه دیگر را نتیجه گرفت و اعتماد را بین گروه‌های مشابه از یکی به دیگری انتقال داد.

اندازه‌گیری اعتماد بر چه‌اساس است؟

میزان اعتماد می‌تواند به روش‌های متفاوتی اندازه‌گیری شود.

اعتماد مبتنی بر شواهد و تجربه

احتمال: احتمال اینکه اطمینان شونده مطابق انتظار رفتار خواهد کرد. (شواهد دودویی به‌عنوان ورودی در نظر گرفته‌شده و مقدار اعتماد محاسبه می‌گردد.)

میانگین: میانگین معیارها به‌عنوان ورودی در نظر گرفته‌شده و مقدار اعتماد محاسبه می‌گردد.

مد: مد معیارهای گسسته به‌عنوان ورودی در نظر گرفته‌شده و مقدار اعتماد محاسبه می‌شود.

اختلاف منفی و مثبت: اختلاف بین معیارهای با مقدار مثبت و منفی برای اندازه‌گیری اعتماد به‌کار می‌رود.

اعتماد مبتنی بر یک رفتار خاص

رفتارهای گفت‌و‌شنودی: شامل مکالماتی که بین طرف‌های یک معامله و یا حتی پیام‌هایی که بین مشتریان رد و بدل می‌شود است.

مدت‌زمان مکالمه و فرکانس مکالمه‌ی آنها نیز می‌تواند به‌عنوان معیاری برای اعتماد در نظر گرفته شود.

اعتماد مبتنی بر شباهت: شامل پیشنهاداتی است که بر مبنای شباهت بین کاربران صورت می‌گیرد.

اعتماد مبتنی بر اعتبار یا شهرت: گونه‌ای از اعتماد است که در فرآیند  تصمیم کلی راجع به اعتماد کردن و یا اعتماد  نکردن مد‌نظر قرار  می‌گیرد.

اعتماد فراگیر: نظرات دیگران و فاکتورهای دیگری را برای اندازه‌گیری اعتماد مورد‌بررسی قرار می‌دهد.

اطمینان: اطمینان معیاری است که تعیین می‌کند اطمینان کننده چقدر از اعتماد خود نسبت به اطمینان شونده مطمئن است. این معیاری است که بین طرف‌های ناشناخته و طرف‌های غیرقابل اعتماد، تفاوت ایجاد می‌کند. اطمینان همچنین میزان شواهد به‌کار رفته در محاسبه‌ی میزان اعتماد را نشان می‌دهد. هر چه این شواهد محکم‌تر باشند، اطمینان بیشتری حاصل می‌شود.

خاصیت تعدی: اعتماد خاصیت تعدی دارد این بدین معناست که اگر A به B اعتماد کند و B نیز به C  اعتماد کند، آنگاه A  به C  اعتماد خواهد کرد. دو عملگر خیلی مهم در سیستم‌های استنتاج اعتماد وجود دارد.

خاصیت اجماع: مسیرهای اعتماد را پیداکرده و از آنها برای ایجاد ارتباط بین طرف‌های ناشناس استفاده می‌نماید. این خاصیت شبیه به خاصیت تعدی است با این تفاوت که به‌جای بررسی مسیرهای مستقیم (A تا B)، تمامی مسیرهای منتهی به B را در نظر می‌گیرد. این درست‌کاری است که لینکدین انجام می‌دهد. به‌عنوان مثال تمامی مخاطبانی که شما را دنبال می‌کنند را در نظر گرفته و همچنین تمام مخاطبانی که شما آنها را دنبال می‌کنید را در نظر می‌گیرد و مخاطبانی که شما دنبال می‌کنید را به مخاطبانی که شما‌را دنبال می‌کنند پیشنهاد می‌دهد.

بیشتر بخوانید: مروری بر تمام الگوریتم‌های اجماع در ارزهای دیجیتال; از اثبات کار تا قاتل بلاک چین !

اعتماد در سیستم تجارت الکترونیکی چگونه است؟

یک سیستم تجارت الکترونیکی را در نظر بگیرید، یک فروشنده و یک خریدار داریم. اگر بخواهیم تنها بر مبنای امتیازها، اعتماد را معنا کنیم خود را در معرض تهدیدهای گوناگونی قرار داده‌ایم. در این مثال ما برای اینکه بفهمیم چقدر می‌توانیم به فروشنده اعتماد کنیم معیارهای زیر را در‌نظر خواهیم گرفت:

کیفیت محصول: خریدار پس از دریافت محصول به مطابقت آن با چیزی که خریدار عنوان کرده، امتیاز می‌دهد.

زمان تحویل: خریدار به زمان تحویل محصول امتیاز می‌دهد.

خدمات تحویل:خریدار به سیستم حمل‌و‌نقل محصول امتیاز می‌دهد.

سیستم ارتباط با مشتری: خریدار به سیستم ارتباط با مشتری و اینکه آیا فروشنده در اسرع وقت به سوالات او پاسخ داده است، امتیاز می‌دهد.

سیستم پرداخت: کیفیت و سرعت پرداخت معمولا بلافاصله پس از پرداخت به‌صورت اتوماتیک توسط سیستم ثبت‌شده تا از انواع کلاه‌برداری‌های احتمالی جلوگیری شود

تمامی این امتیازها باید بر اساس زمان دسته‌بندی شوند. معمولا  درخواست‌های جدید نسبت به درخواست‌های قدیمی در اولویت هستند چراکه رفتار کاربران جدید را منعکس می‌کنند و رفتار کاربران در طول زمان می‌تواند تغییر کند.

منبع: Medium

اشتراک در تلگرام

آشنایی با مفاهیم سیستم‌های مبتنی بر اعتماد

اعتماد چیستاعتماد در تجارتاعتماد در سیستم‌های اعتباری

شبکه Liquid، راه‌حلی برای مقیاس‌پذیری بیت کوین

مدتی است که بحث و گمانه‌زنی فراوانی در مورد افزایش مقیاس‌پذیری شبکه بیت کوین وجود دارد که این شبکه بتواند از عهدهٔ رقابت‌های نوظهوری همچون ریپل و ترون، در عرصه مقیاس‌پذیری برآید. اخیراً شبکهلایتنینگ بیت کوین هم باشکوه و انتظارات بسیاری، اجرا شد. اما شرکت دیگری بنام «Blockstream» درزمینه تغییر اساسی نحوه عملکرد شبکه بیت کوین، در حال فعالیت است.

چشم انداز Blockstream

شرکت مطرح Blockstream درزمینه توسعه پروژه‌های بلاک چین بوده و از سال ۲۰۱۵، پروژه خود را برای ایجاد یک زنجیره جانبی یا Sidechain برای بیت کوین، آغاز نموده است. پس از اینکه این شرکت در سال ۲۰۱۴ تأسیس شد، شروع پروژه Liquid Network را در سال ۲۰۱۵ اعلام کرد. این پروژه در سال ۲۰۱۷ به‌صورت رسمی توسط جوزف وینبرگ و مو وینبرگ از شرکت «PayCase» فعالیت خود را آغاز کرد. هدف این پروژه، تسهیل و روان‌سازی تراکنش‌ها و عملیات انجام‌شده بین مبادله کنندگان و پلتفرم‌های صرافی ارزهای دیجیتال، اعلام شد.

بر اساس ادعای شرکت Blockstream، شبکهٔ Liquid به‌عنوان یک زنجیره جانبی برای بیت کوین، امکان پردازش سریع‌تر تراکنش‌ها را فراهم می‌کند. همچنین این شبکه، دارای مزایای بیشتری در امنیت داده‌ها و حریم خصوصی کاربران است. درواقع این همان محیط کاربری مطلوب اکثریت مردم بوده و این بدان معنی است که این شبکه و مخصوصاً بیت کوین، در آینده‌ای نزدیک بتوانند از مزایای این بهبود، استفاده کنند. یکی از مزایا، پذیرش و تأیید گسترده توسط مؤسسات مختلف مالی بانفوذ، خواهد بود.

چه کسانی در این پروژه شرکت دارند؟

در حال حاضر، برخی از مؤسسات باثبات مالی فراوان، از شبکهٔ Liquid استفاده می‌کنند. این مؤسسات شامل صرافی‌هایی مثل Bitfinex، OKCoin، Six Digital Exchange، BitMEX در میان بسیاری از مؤسسات حقوقی بزرگ مانند Atlantic Financial، Bitmax، Crypto Garage، Bitbank، Altonomy، Unocoin، Bull Exchange و Zaif است. در حال حاضر این شبکه، حدود ۲۳ شرکت را اداره می‌کند.

شبکهٔ Liquid امکان تبدیل بیت کوین به ارز مخصوص این شبکه که Liquid Bitcoin یا (L-BTC) نام دارد و به توکن های واقعی بیت کوین ضمیمه می‌شود، را فراهم کرده و به کاربر اجازه می‌دهد که تراکنش‌های سریع‌تر و محرمانه‌تر را در یک محیط امن‌تر، تجربه کند. به این ترتیب، شبکهٔ Liquid بسیار عالی به نظر می‌رسد و موردتوجه بسیاری از مؤسسات مالی جهانی، به‌ویژه صرافی‌های ارز دیجیتال واقع‌شده است.

کیف پول Blockstream

علاوه بر راه‌اندازی شبکهٔ Liquid، شرکت Blockstream، در حال برنامه‌ریزی برای راه انداختن کیف پولمخصوص پلتفرم خود است که صرفاً برای تراکنش‌های انجام‌شده در این شبکه استفاده خواهد شد. همچنین کیف پول GreenWallet این شرکت، یکی از کیف پول‌های دیگری خواهد بود که ارز L-BTC را پشتیبانی خواهد کرد. شرکت‌های بزرگ ارائه‌دهندۀ کیف پول‌های سخت‌افزاری Trezor و Ledger نیز در حال برنامه‌ریزی برای استفاده از تکنولوژی شبکه Liquid در کیف پول‌های سخت‌افزاری خود هستند.

مو وینبرگ در یکی از مصاحبه‌های اخیر خود اظهار داشت که این شبکه، پتانسیل انجام بخش بسیار بزرگی از تراکنش‌های بیت کوین را دارد. شرکت Blockstream همچنان به همکاری با شرکت‌های فعال در ساخت کیف پول و صرافی‌های ارزهای دیجیتال ادامه داده و تلاش خواهد نمود که بستر لازم برای پذیرش گسترده این فناوری جدید را فراهم کند. Blockstream اولین شرکتی است که یک زنجیره جانبی را برای بلاک چیناصلی بیت کوین، ایجاد نموده است.

منبع : ethereumworldnews

اشتراک در تلگرام

شبکه Liquid، راه‌حلی برای مقیاس‌پذیری بیت کوین

بلاک چینبیت کوینتراکنش های بیت کوینزنجیره جانبیشبکه Liquidکیف پول Blockstreamمقیاس‌پذیری بیت کوین

غول سرمایه گذاری، با دارایی ۷.۲ تریلیون دلاری، در مسیر ارزهای دیجیتال!

بر اساس خبر منتشر شده در تاریخ ۱۵ اکتبر، شرکت سرمایه‌گذاری «فیدلیتی» که بیش از ۷٫۲ تریلیون دلار سرمایه در اختیار دارد، اعلام کرد که شرکت جدید «سرویس ارزهای دیجیتال فیدلیتی» (Fidelity Digital Asset Services) را راه‌اندازی کرده است.

این شرکت جدید، خدمات مبادله و حفاظت از دارایی‌های دیجیتال را ارائه نموده است که شرکت‌های سرمایه‌گذاری سازمانی، از جمله سرمایه‌گذاران ریسک‌پذیر، ادارات خانوادگی و واسطه‌های بازار را مورد هدف قرار می‌دهد. بر طبق گزارشات خبری، شرکت فیدلیتی در حال حاضر برای سرمایه‌گذاران خرده، خدماتی ارائه نخواهد کرد و بر ایجاد یک سرویس امن، قانونمند و سازمان مدار برای بیت کوین، اتریوم و ارزهای دیجیتال دیگر، تمرکز کرده است.

به نقل از تام جسپ، که ریاست این شرکت تازه تأسیس را برعهده دارد، فیدلیتی از چند سال پیش به تحقیق و بررسی در مورد بلاک چین پرداخته است و ایدهٔ تجاری‌سازی یک سازمان مستقل فعال درزمینه ارزهای دیجیتال، از اواسط سال ۲۰۱۷ شروع‌ شده است.

این شرکت با اشاره به پژوهشی از سازمان «Greenwich Associates» اعلام کرد که ۷۰ درصد از مدیران مؤسسات مالی معتقدند که ارزهای دیجیتال، در آیندهٔ مالی نقش مهمی را ایفا خواهد کرد. اما بسیاری از آن‌ها، هنوز هم به این بازار وارد نشده و در حاشیه نشسته‌اند.

جسپ، در گزارشی اعلام کرد که شرکت جدید، از تمامی منابع یک سازمان بزرگ، به‌عنوان اهرم استفاده می‌کند تا از ۱۳ هزار مشتری سازمانی خود، به‌عنوان بازیگران این عرصه، بهره بگیرد. به این ترتیب، این شرکت تازه تأسیس، از اعتبار خود به‌عنوان یکی از نهادهای بزرگ وال استریت کمک گرفته و اصول فنی موجود در این بنیاد را، برای پیشرفت در زمینهٔ جدید به کار خواهد گرفت. همچنین فیدلیتی، از سیستم ثابت داخلی مبادلات جایگزین و روتر هوشمند برای ثبت و اجرای سفارشات مربوط به ارزهای دیجیتال، استفاده کرده است که امکان اجرای آن را از حوزه‌های مختلف بازار، فراهم خواهد ساخت.

این شرکت امریکایی، در ماه ژوئن امسال اقدام به استخدام توسعه‌دهندگان برای ساخت صرافی ارزهای دیجیتال خود نموده بود و تیم توسعهٔ این غول سرمایه‌گذاری، از اواسط سال ۲۰۱۷، با صرافی کوین بیس نیز همکاری داشته است تا مشتریان بتوانند در کنار اوراق بهادار سنتی، موجودی بیت کوین خود را نیز مشاهده کنند.

منبع : Cointelegraph

اشتراک در تلگرام

غول سرمایه گذاری، با دارایی ۷.۲ تریلیون دلاری، در مسیر ارزهای دیجیتال!

Fidelityارز دیجیتالارزهای دیجیتالبیت کوینسرمایه‌ گذاری نهادیسرمایه‌گذاریفیدلیتی

نهاد دولتی آمریکا مدعی شد: ایران از ارزهای دیجیتال برای دور زدن تحریم‌ها استفاده می‌کند !

شبکه اجرایی جرایم مالی (Fincen) به نهادهای مالی آمریکا هشدار داده که ایران درصدد خنثی‌سازی تحریم‌های مالی آمریکا با استفاده از ارزهای دیجیتال است.

در سند منتشر شده از سوی این سازمان، به چالش‌های موجود درباره صرافی‌های همتابه‌همتا اشاره و از طرفی نیز بانک‌ها به نظارت بر روی تراکنش‌های مرتبط با کشور ایران در دفتر کل بلاک چین تشویق شده‌اند.

این اقدام هشدارآمیز از جانب سازمان آمریکایی Fincen که در قالب ادوایزری منتشر شده، برای گوشزد به بانک‌های آمریکایی و دیگر بازیگران اقتصادی نظیر صرافی‌های ارز دیجیتال جهت تشخیص «تراکنش‌های غیرقانونی بالقوه مربوط به ایران» بوده است.

یک بخش مفصل از سند مربوطه به ارزهای دیجیتال پرداخته و همینطور تخمین زده شده که از سال ۲۰۱۳ تاکنون تراکنش‌های بیت کوین انجام شده در ایران سالانه نزدیک به ۳.۸ میلیون دلار ارزش داشته است.

همچنین Fincen این موضوع را مدنظر قرار داده که با وجود کاربرد نسبتاً کم ارزهای دیجیتال در ایران، از آن‌ها به عنوان یک سیستم جدید پرداخت که امکان دور زدن تحریم‌ها را برای افراد و موسسات فراهم می‌سازد، استفاده می‌شود.

در حالی که بانک مرکزی ایران استفاده از ارزهای دیجیتال را برای موسسات مالی داخلی ممنوع کرده، طبق گزارشات Fincen افراد و کسب‌وکارهای مختلف در ایران هنوز هم به صرافی‌های همتابه‌‌همتا و پلتفرم‌های ارز دیجیتال که چه در داخل کشور و چه در صرافی‌های ارز دیجیتال خارج از کشور واقع شده‌اند، امکان دسترسی دارند.

این سازمان در سند منتشر شده اظهار داشته که مبادله‌کنندگان همتابه‌همتا در ارزهای دیجیتال ابزار محکمی جهت دور زدن تحریم‌های اقتصادی ایران تلقی می‌شوند. این اشخاص حقیقی به عنوان افرادی که امکان خرید، فروش و مبادله ارزهای دیجیتال را چه به صورت رو در رو و چه از طریق وبسایت‌ها دارند، تعریف می‌شوند.

همچنین از دیدگاه شبکه اجرایی جرایم مالی، مبادله‌کنندگان همتابه‌همتا بدون مشخص شدن هویتشان از مناطق تحت تحریم‌ نیز قادر به استفاده از خدمات مالی هستند.

در سند منتشر شده از سوی این سازمان بیان شده که مبادله‌کنندگان همتابه‌همتا می‌توانند بدون نیاز به احراز هویت از مناطقی که برخی کسب‌وکارها در آن تحریم است، به فعالیت بپردازند. همچنین این امر در مناطقی نظیر ایران که دسترسی به ارزهای دیجیتال دشوار است، می‌تواند با هدف دور زدن تحریم‌ها و محدودیت‌های اعمال شده توسط برخی صرافی‌های ارز دیجیتال و کسب‌وکار‌های خارجی صورت پذیرد.

همچنین بخوانید: کمک‌های بیت کوین به کم اثر کردن تحریم‌ها چه می‌تواند باشد؟

همچنین شبکه اجرایی جرایم مالی این مورد را به موسسات مالی آمریکا هشدار داده که طبیعت بازار ارزهای دیجیتال «شدیداً پویا» است.

ممکن است کسب‌وکارهای جدید مرتبط با ارزهای دیجیتال بدون اطلاع قبلی از شرایطی که توضیح داده شد در ایران به فعالیت داشته باشند. موسسات باید بازبینی دفاتر کل بلاک چین را برای فعالیت‌هایی که از ایران نشأت گرفته یا در این کشور اجرا شده در نظر داشته باشند.

این سازمان موسسات را برای استفاده از فناوری‌هایی جهت نظارت بر بلاک چین‌های عمومی و تراکنش‌های همتابه‌همتا ملزم کرده است. از جمله این موارد می‌توان به رهگیری تراکنش‌ها از حساب‌ها یا مکان‌های گوناگون و مرتبط با صرافی‌های ارز دیجیتال می‌باشد.

علاوه بر این، سازمان مذکور لزوم پاسخگویی به سوالات متداول درباره ارزهای دیجیتال و تحریم‌‌های بین‌المللی که در اوایل سال جاری توسط دفتر کنترل سرمایه‌های خارجی منتشر شد را به موسسات و اشخاص حقوقی در ایالات متحده یادآور شد.

سازمان Fincen در این باره اعلام داشت:

موسسات مالی و سرویس‌دهندگان ارزهای دیجیتال که ملزم به قانون رازداری بانکی و متعهد به تحریم‌های آمریکا هستند، باید از تمامی اقدامات لازم در این راستا آگاه بوده و با اجرای سیستم مناسبی جهت اجرای تحریم‌ها و الزامات ضد پولشوئی/مبارزه با تامین مالی تروریسم موافقت نمایند.

منبع: bitcoin

اشتراک در تلگرام

نهاد دولتی آمریکا مدعی شد: ایران از ارزهای دیجیتال برای دور زدن تحریم‌ها استفاده می‌کند !

آمریکاارزهای دیجیتالایرانتحریمدور زدن تحریم هاشبکه اجرایی جرائم مالی

سونی سیستم کپی‌رایت مبتنی بر بلاک چین راه‌اندازی می‌کند

سونی سیستم مدیریت حقوق دیجیتال بر روی بلاک چین ایجاد می‌کند. غول ژاپنی صنعت الکترونیک، سونی، نوعی سیستم جدید مدیریت حقوق دیجیتالی مبتنی بر بلاک چین راه‌اندازی کرده است که ممکن است در سطح گسترده وارد بازار شود.

طبق اخبار منتشره از سوی کمپانی ماندی (Monday)، این سیستم به مدیریت اطلاعات مربوط به‌حق تکثیر (کپی رایت) محتوای دیجیتال کمک می‌کند، و محتوای آموزشی را به‌عنوان کاربرد اولیه آن معرفی می‌کند. این کمپانی ادعا می‌کند که سیستم جدیدش فرایند مدیریت حقوق محتوا، که در حال حاضر بخش مهمی از آن به‌صورت دستی و توسط سازمان‌های صنعتی یا خود سازندگان انجام می‌شود، را کارآمدتر می‌کند.

با استفاده از این سیستم افراد می‌توانند اطلاعاتی نظیر تاریخ و ساعت ساخت و اطلاعات مربوط به نویسنده را به دیگران اطلاع دهند و تأیید کنند.

ادعا می‌شود که این سیستم جدید محتوای دیجیتال مانند کتاب‌های الکترونیکی (ایبوک)، موزیک، ویدیو، محتوای واقعیت مجازی و غیره را پشتیبانی می‌کند، و بر اساس همان سیستمی که سابقاً کمپانی‌های خوشه‌ای ایجاد کرده بودند، ساخته شده است. سونی می‌گوید که در حال حاضر احتمال تجاری‌سازی سیستم به‌عنوان یک محصول خدماتی را بررسی می‌کند.

این کمپانی ژاپنی با نوآوری بلاک چین ناآشنا نیست.

ماه گذشته، پژوهش‌های آی پی آر دیلی (iPR Daily)، رسانه‌ای که تخصص آن مالکیت معنوی است، نشان داده است که سونی با ثبت حداقل ۲۰ درخواست، در میان ۳۰ کمپانی اول برای به‌دست آوردن حق ثبت اختراع (پتنت)هایی مربوط به بلاک چین قرار دارد. برخی از موضوعاتی که سونی در جهت ثبت اختراع این سیستم جدید از آنها استفاده کرده است، امروز اعلام شد.

بیشتر بخوانید: بلاک چین چه تحولات حقوقی به وجود می‌آورد؟

همان‌طور که سایت خبری کوین دسک (coindesk) در ماه آوریل گزارش کرده است، یکی از پرونده‌های ثبت اختراع (پتنت) که در اداره ثبت اختراع و نشان تجاری ایالات‌متحده آمریکا ثبت شده است، مفهومی را توصیف می‌کند که داده‌های مربوط به حقوق دیجیتال را با استفاده از بلاک چین ذخیره می‌کند. این کمپانی همچنین برای اختراعاتی از جمله سیستمی برای تأیید اعتبار داده‌های کاربران و مدیریت داده‌های آموزشی نیز درخواست ثبت کرده است.

منبع: Coindesk

اشتراک در تلگرام

سونی سیستم کپی‌رایت مبتنی بر بلاک چین راه‌اندازی می‌کند

استفاده از بلاک چین در مدیریت حقوقبلاک چینسونیکمپانی ژاپنیمدیریت حقوق

برگزاری کلاس درس ارزهای دیجیتال و بلاک چین در دانشگاه صنعتی شریف !

به گزارش ارزدیجیتال و به نقل از راه‌ پرداخت، از ابتدای ترم تحصیلی پاییز ۹۷، درسی با عنوان «مبانی بلاکچین و رمزارز‌ها» در دانشکده‌ی مهندسی برق دانشگاه صنعتی شریف با هدف آشنا کردن دانشجویان با مبانی نظری و عملی بلاکچین و کاربردهای آن و همچنین آماده کردن دانشجویان برای شروع پژوهش یا توسعه محصولات جدید در این زمینه، برگزار شده است.

مداح علی درباره این درس سه واحدی می‌گوید:

دوره بلاکچین، یک واحد درسی در مقطع فوق‌لیسانس و دکتری است که ارائه آن در دانشگاه صنعتی شریف تصویب شده و از اولین جلسه آن، سه هفته می‌گذرد.

به گفته مداح علی، تاکنون بیش از ۹۰ نفر در این کلاس شرکت کرده‌اند که از این تعداد، حدود ۵۰ نفر از دانشجویان دانشگاه شریف و از دانشکده‌های برق، کامپیوتر و ریاضی هستند که در انتخاب واحد این ترم خود، این درس را برداشته‌اند. همچنین تعدادی از دانشجویان دوره لیسانس این دانشگاه نیز در این درس شرکت کرده‌اند و حدود ۴۰ نفر نیز به‌صورت مستمع آزاد در این کلاس شرکت می‌کنند.

او درباره تعداد جلسه‌های این درس گفت:

درس مبانی بلاک چین و ارزهای دیجیتال، درس رسمی دانشگاه است و در ۳۰ جلسه ارائه می‌شود و تاکنون شش جلسه از آن گذشته است.

مداح علی در خصوص هدف از ارائه این درس توضیح داد:

هدف از این درس، ارائه مبانی علمی فناوری بلاک چین و ارزهای دیجیتال است. در کل ۱۱ فصل در این واحد درسی ارائه می‌شود که به‌صورت مفصل مبانی بلاک چین و ارزهای دیجیتال را تدریس می‌کنیم و شامل هم تمرین‌های عملی و هم تمرین‌های تئوری است. تاکنون نیز بحث‌های کریپتوگرافی (رمزنگاری) و معرفی ارزهای دیجیتال را درس داده‌ایم و مبانی سیستم‌های توزیع شده را در جلسه‌های آینده تدریس می‌کنیم. سپس مبانی بلاک چین را درس می‌دهیم که قسمتی از آن درباره بیت‌کوین و اتریوم است. بعد از چند جلسه، از این مباحث فاصله می‌گیریم و راجع به سیستم‌های مبتنی بر بلاکچین، امنیت داده در سیستم‌های بلاکچین و اینکه چگونه می‌توان به یک سیستم بلاک چین حمله کرد و با آن مقابله کرد، صحبت خواهیم کرد. همچنین در طی این درس به بررسی انواع کوین های دیگر به جز بیت کوین و اتریوم، تفاوت های آنها با هم، نقاط ضعف و قوت هریک، و همچنین مشکلات و مسائل داغ و به روز مرتبط با تکنولوژی بلاک چین از جمله، مقیاس پذیری، امنیت و حریم خصوصی می پردازیم.

به گفته مداح علی چون مطالب مربوط به فناوری بلاکچین و ارزهای دیجیتال پراکنده و بیشتر مطالب نیز به‌صورت مقاله هستند، هنوز منبع خوبی را برای تدریس پیدا نکرده‌اند. او دراین‌باره توضیح داد:

«چون ما می‌خواهیم به مباحث بلاکچین و ارزهای رمزنگاری‌شده به‌صورت آکادمیک و پایه‌ای بپردازیم، هنوز منبع خوب و مشخصی را پیدا نکرده‌ایم. به همین منظور نیز بنده ۲۵ دستیار آموزشی دارم و تیم بزرگی را ایجاد کرده‌ایم که هر ۵ نفر، گزارش و مقاله‌هایی را درباره یکی از یازده فصل می‌خوانند، مطالب را خلاصه و تدوین می‌کنند و درنهایت مطالب به کمک بنده ویراستاری و تدریس می‌شود.»

به گفته مداح علی، قاعدتاً به این صورت است که زمانی که درسی در دانشگاه ارائه می‌شود، سالی یک‌بار ارائه خواهد شد؛ بنابراین سال آینده همین موقع دوره دوم این درس در دانشگاه شریف ارائه خواهد شد.

در پایان نیز مدرس این درس گفت:

با توجه به اینکه سیستم‌های مبتنی بر بلاکچین توسعه پیدا کرده‌اند، به‌احتمال‌زیاد در سال‌های آینده در کشور کاربردهای زیادی پیدا خواهد کرد و سیستم‌های کشور مبتنی بر بلاکچین خواهند شد؛ بنابراین لازم است که دانشگاه‌های ما به مبانی تکنولوژی بلاکچین به‌صورت علمی و پایه‌ای بپردازند و سطح دانشی کشور را در این زمینه بالا ببرند. در کشور دوره‌های بلاکچین زیاد برگزار می‌شود، اما این دوره‌ها بیشتر به‌صورت آموزش developing است و به این موضوع می‌پردازند که برای مثال در پلتفرم اتریوم چگونه برنامه‌ریزی انجام شود اما دوره‌ای که به مبانی پایه‌ای این موضوع بپردازد، وجود ندارد و لازم است که این خلأ را پر کنیم و علاوه بر اینکه نیروی لازم برای شرکت‌ها را از این طریق تأمین کنیم، بتوانیم تولید علم و بررسی پایه‌ها را نیز انجام دهیم.

اشتراک در تلگرام

برگزاری کلاس درس ارزهای دیجیتال و بلاک چین در دانشگاه صنعتی شریف !

ارز دیجیتالارزهای دیجیتالبلاک چیندانشگاهدانشگاه شریفدانشگاه شریف بلاک چینشریف