همه ما در سرتاسر لینکدین و تلگرام شاهد ارتش‌هایی با عنوان «معرفی‌کننده‌ها» هستیم که دسترسی خود را به خریداران و فروشندگان بیت کوین را تبلیغ می‌کنند، به این معنی که به شما می‌گویند اگر قصد خرید دارید شخصی را می‌شناسند که به او بفروشید و اگه قصد فروش دارید، خریدار سراغ دارند.در کنار این معرفی‌کننده‌ها صدها دفتر تجاری فرا بورس (OTC) وجود دارند که برای آنهایی که امکان معامله در بازار بورس را ندارند معامله می‌کنند و تنها روش آن ها برای انجام معامله، برقراری تماس با بازارگردان‌های صنعت عمده فروشی است و در واقع کارشان واسطه‌گری است.
ایهامی شگفت انگیز در اینجا وجود داد، زیرا یکی از مهم ترین اهداف بیت کوین و سایر ارزهای دیجیتال «حذف واسطه» و حذف هزینه های اصطکاکی (مجموع هزینه های مستقیم و غیر مستقیم مربوط به تراکنش های مالی) از سیستم مالی است. با این حال، امروزه در مقایسه با امور مالی سنتی، معامله های بیت کوین توسط واسطه های بیشتری انجام می شوند. در نتیجه، مجموع هزینه های اصطکاکی تجاری در این معامله ها، به مراتب بالاتر از هزینه معامله دارایی های غیر دیجیتال است.
پیش از بررسی دقیق اشتباهات موجود در ساختار فعلی بازار معاملات ارز دیجیتال، لازم به ذکر است که من شدیدا به پتانسیل کریپتو ایمان دارم و معتقدم که در نهایت تحولی در بازارهای سرمایه ایجاد می کند.
محض اطلاع، منظور من این بود که قابلیت پشتیبانی از تشکیل سرمایه جهانی و تجارت جهانی ساختار بازار ارزهای دیجیتال، در نهایت باعث می شود که تمام دارایی های مالی به صورت دیجیتالی معامله شوند.
این استدلال من بر پایه‌ی قابلیت صرافی های ارز دیجیتال است که مشتریان در سرتاسر جهان از خدمات آن ها برای تبدیل یک دارایی به ارزهای رایج متفاوت، ارزهای دیجیتال و یا ارزهای دیجیتال باثبات (stablecoins) استفاده می کنند. این امر می تواند به طور بالقوه طیف گسترده ای از واسطه ها را از بازار حذف کند. بنابراین، بازار فرابورس ارزهای دیجیتال، در حال حاضر پر از واسطه است که هر یک حق کمیسیون جداگانه ای بر می دارند.
در نمودار زیر جریان کار یک تراکنش ساده ارز دیجیتال در دنیای امروز به تصویر کشیده شده است:
در این مثال، یک معرفی کننده نماینده ی فرد سرمایه گذار است. او از بین پنج معرفی کننده که همگی با فرد سرمایه گذار صحبت کرده اند، انتخاب شده است. معرفی کننده ی منتخب با پنج دفتر کارگزار معاملات فرا بورس ارتباط برقرار می کند تا برای مشتری خود نقدینگی ایجاد کند. یک دفتر انتخاب می شود، به نوبه خود با سه بازارگردان ارتباط برقرار کرده و یکی را برای معامله انتخاب می کند.
سپس بازارگردان پس از بررسی موقعیتی که معتقد است می تواند سفارش را معامله کند، به مشتری یک قیمت می دهد؛ معامله با مشتری انجام می شود و بازارگردان از طریق یک صرافی، معامله ای خارج از موقعیت انجام می دهد.
البته این مدل بسیار ناکارآمد است. پرداخت حق کمیسیون یا گسترش ارتباط به چهار معامله گر متفاوت، چندان معقولانه نیست. بدتر از آن این است که هر دفتر کارگزاری فرابورس و بازارگردانی که با آنها تماس گرفته شده، از وجود سفارش مطلع است. این به نوعی می تواند سبب شود که بازار پیش از انجام معامله حرکت کرده و هزینه را برای سرمایه گذار افزایش دهد.
با وجود این هنوز فرصت باقی است، زیرا برای سرمایه گذارانی که می خواهند معامله موثری داشته باشند، همچنان گزینه های مناسبی وجود دارد. برای مثال، حرفه ای ترین بازارگردانان صنعت بزرگ عمده فروشی، سیستم های فوق العاده ای را برای انجام معامله میان صرافی ها و سایر بازارگردانان ایجاد کرده اند. علاوه بر آن، دفاتر نمایندگی با سیستم های هوشمند مسیریابی سفارشات در حال راه اندازی هستند. با این حال ممکن است از زاویه دید سرمایه گذاران، تشخیص قابلیت های واقعی هر شرکت دشوار باشد، این امر موجب می شود که سرمایه گذار نتواند به آسانی و با توجه به نیازهای خود، بهترین گزینه را پیدا کند.
توصیه من به سرمایه گذاران این است که هنگام ارزیابی شرکت های تجاری سوالات زیر را در نظر داشته باشند:
آیا این شرکت در خلاف جریان سفارش من به عنوان «سرمایه گذار» معامله می کند؟ (به عبارت دیگر، آیا این شرکت با تخصیص سرمایه ی خود، طرف دیگر معامله را می گیرد؟)
پاسخ این سوال حیاتی است، زیرا بلافاصله به شما می گوید که آیا با یک شرکت تجاری اختصاصی روبرو هستید یا خیر. اگر پاسخ مثبت باشد، نه خوب است و نه بد. اما، مفاهیم مهمی در آن نهفته است – به این معنا که احتمالا بدون اینکه نیاز باشد به یک واسطه پول بپردازید، معامله می کنید (خوب). ولی در صورت نیاز به یک ارتباط مستقیم و عاری از واسطه، تنها می توانید با آن دفتر کارگزار معامله کنید، مگر اینکه آنها اول با شما تماس گرفته باشند. دلیلش هم این است که ایجاد نقدینگی فوری، هزینه دارد و ممکن است گسترش ارتباط غیرمستقیم، هزینه زیادی برای شما به همراه داشته باشد.
علاوه بر آن، اگر برای شروع معامله با چندین دفتر ارتباط برقرار کنید، اطلاعات زیادی به بازار نشت پیدا می کند و شرکت ها معمولا پیش از پایان معامله، «پوشش ریسک» انجام می دهند. این کار هزینه زیادی را به همراه دارد، زیرا به منزله پیش دستی قانونی شرکت ها در انجام معاملات خواهد بود و منجر به حرکت قیمت در جهتی می شود که به نفع شما نیست.
با این حال، اگر دفتر کارگزار فرابورسی که با آن ارتباط دارید، سرمایه ای تخصیص ندهد، این نیز بسته به روند و روابط آن ها، نه خوب است و نه بد. اگر آنها به عنوان یک نماینده فعالیت و با طرف قراردادی واقعی و «طبیعی» معامله می کنند، یا اگر یک پلتفرم تجاری الگوریتمی پیشرفته دارند، می توانند ارزش قابل توجهی ایجاد کنند. اما در مورد طرف قرارداد «طبیعی» مشکوک باشید، زیرا در بازار ارزهای دیجیتال، بسیاری از مواردی که ادعای طبیعی بودن دارند، احتمالا نادرست هستند.
پلتفرم های الگوریتمی مخصوص بازار ارزهای دیجیتال معمولا کم هزینه ترین گزینه ی تجاری هستند. دوباره تاکید می کنم: توجه داشته باشید که آیا افرادی که با آن مذاکره می کنید برای خودش نیز معامله می کند یا نه. اگر این گونه است، به صورت کتبی به آنها اعلام کنید که جلوتر از شما یا همراه با سفارش شما نباید معامله ای انجام دهند. اگر به این تعهدات عمل نکنند، باید فرض را بر این گذاشت که آنها از معامله ی شما برای سودآوری خود سوءاستفاده خواهند کرد.
این شرکت چطور و از کجا نقدینگی را تامین می کند؟ برای انجام آن چه هزینه ای تقاضا می کند؟ آیا این هزینه منعکس کننده ی حق کمیسیون یا افزایش/کاهش از قیمت اصلی است؟
پرسیدن درباره ی اینکه منبع نقدینگی دفتر فرابورس شما کجاست، بسیار مهم است. اگر منحصرا به دفاتر فرابورس دیگر وابسته است، دفتر دیگری پیدا کنید. چرا باید برای صحبت با شرکت هایی که پاسخ گوی تماس شما هستند، به واسطه نیاز داشته باشید؟ این یعنی دارید بدون دلیل به افرادی اضافی، هزینه پرداخت می کنید. به علاوه، در این صورت کنترل بر سفارش خود را از دست می دهید. متاسفانه این واسطه ها بسیار متداول هستند و بخش بزرگی از دنیای تجارت را تشکیل می دهند. اما اگر این واسطه ها پلتفرم قدرت مندی با دسترسی به مجموعه ای از دفاتر فرابورس و بازارهای بورس داشته باشند، پرسش زیر حائز اهمیت می شود.
این شرکت از چه ابزار تجاری الکترونیکی استفاده می کند؟ و چگونه با بازارهای «عمومی» تعامل برقرار می کند؟
اگر دفتر فرابورس شما از ترکیب یک صرافی یا رابط های شرکت فرابورس استفاده می کند، باید کاملا به آن مشکوک باشید.
تقریبا غیرممکن است که یک معامله گر بتواند هم زمان تمام بازارها را بررسی کند و مقدار بهینه ی محصول سفارش داده شده را برای فرستادن به بازار های مختلف محاسبه کند. پاسخی که باید به دنبال آن باشید این است که شرکت باید یک سیستم تجاری الگوریتمی با حداکثر اتصال و دسترسی به داده ها داشته باشد.
بیان فوق در سایر کلاس های دارایی واضح و بدیهی است، اما در دنیای ارز دیجیتال نه. اکنون که چنین ابزاری برای تجارت ارزهای دیجیتال وجود دارد، وقتش شده که سرمایه گذاران کریپتو به آن توجه کنند و از نمایندگان خود بخواهند که از آن ابزار استفاده کنند.
در نتیجه، وقت آن رسیده که سرمایه گذاران بازار ارزهای دیجیتال به بهترین شیوه ی اجرا اهمیت دهند، که در نهایت باعث می شود با بهبود ساختار بازار بتوانند درآمد بیشتری کسب کنند.
دلیل اهمیت چنین توسعه هایی، کمک به جذب سرمایه گذاران نهادی است که نسبت به تغییر سریع قیمت، و دشوار بودن تشخیص قیمت نقدینگی محتاط هستند و تمایلی به سرمایه گذاری ندارند.
بیشتر بخوانید :
- ۲۸راهنمایی ریچاردِ بیچاره در مورد ارزهای رمزگذاری شده
- نهنگ‌های بازار چگونه سرمایه‌ها را می‌بلعند ؟
- چطور ۵ ساعت قبل از سقوط بازار کریپتو متوجه شدم و دوستانم را قبل از اینکه خیلی دیر بشود نجات دادم
- شرکت ۱۴ میلیارد دلاری آفریقایی، صرافی ارزهای دیجیتال تاسیس می‌کند
- نحوه آموزش سرمایه‌گذاری به کودکان و نوجوانان
